محدودیت هاي رایانه هاي نسل قدیم
سؤالی که در اين جا ذهن مخاطب را به خود معطوف می دارد اين است که چرا حل برخی مسأله ها برای سیستم های رايانه ای بسیار چالش برانگیز است. اين موضوع بدان دلیل است که نسل قديمی سیستم های رايانه ای طوری طراحی شده اند که:
- محاسبه ها را خیلی سريع انجام دهند؛
- و فهرست دستور العمل ها را به طور کامل پیگیری نمايند.
با اين تعريف، اگر بخواهید کارهای مالی سنگینی را انجام دهید، شانس زيادی برای عملیاتی نمودن آن خواهید داشت. نسل قديم برنامه های رايانه ای اين کارها را به خوبی انجام می دهند . البته می توان کار جالب تری نیز انجام داد؛ چیزی شبیه نوشتن يک برنامه که به صورت خودکار دست نوشته 7 می تواند نقطه شروع اين کار محسوب شود. اگر چه هر عدد در شکل با ديگری متفاوت است اما به راحتی می توانیم هر يک آن ها را در رديف اول به شکل صفر، در رديف دوم به شکل يک و الی آخر تشخیص دهیم.
حال بیايید تلاش کنیم تا يک برنامه رايانه ای بنويسیم که قادر باشد اعداد را از روی اين دست نوشته ها شناسايی نمايد. فکر می کنید که بايد از چه قوانینی برای جداسازی اعداد از ديگری استفاده نمود. شروع کار بسیار ساده است. به عنوان مثال، اگر تصويرمان فقط دارای يک حلقه بسته باشد ما 7 می توانند با اين قانون تطبیق داده شوند. – با عدد صفر مواجهیم. تمام نمونه های ارائه شده در شکل 7 البته بايد توجه داشت که اين شرط کافی نیست. به عنوان مثال، اگر شخصی در نوشتن صفرحلقه آن را 7 توجه نمايید. در اين صورت چطور صفر – کامل نبندد، چه اتفاقی روی می دهد. کافی است به شکل 7 نامرتب را می توان از عدد شش تشخیص داد؟
برای اين کار می توان از برخی برش ها برای تعريف فاص له مابین نقطه شروع و پايان دايره استفاده نمود، اما مشخص نیست که چگونه اين موضوع را می توان به طور کامل حل و فصل نمود . اين معما تنها شروع نگرانی های ما محسوب می شود. سؤال سخت تر در تشخیص بین اعداد سه و پنج است. اين مشکل در مورد اعداد چهار و نه نیز وجود دارد. در اين راه ممکن است قوانین بیشتر يا خصیصه هايی لحاظ شوند که طی مشاهده های دقیق و ماه ها آزمون و خطا شکل گرفته است. البته بديهی است که اين امر يک فرآيند ساده خطی نیست.
اين موارد معرف نمونه های محدودی از چالش های توسعه يک برنامه رايانه ای هوشمند است . بنابراين موضوع هايی همچون شناسايی اشیاء ، درك صدا و ترجمه خودکار از ديگر موارد قابل طرح در اين حوزه محسوب می شوند. در حقیقت چالش اصلی اين است که ما نمی دانیم چگونه بايد بک برنامه رايانه ای هوشمند را بنويسیم؛ چرا که نمی دانیم که مغزمان چطور کار می کند. در چنین شرايطی توسعه برنامه هدف ممکن است به میزان بسیار زيادی پیچیده شود.
مقداد علی بخشی هستم. موسیقی دان، برنامه نویس، متخصص هوش مصنوعی، علم داده، متخصص بلاکچین و توسعه دهنده ربات های هوشمند.
دانش آموخته مقطع ارشد و دکتری دانشکده فنی دانشگاه تهران هستم. با سابقه تدریس درس برنامه نویسی در دانشگاه (پردیس بین الملل کیش دانشگاه تهران)