آموزش پایتون 71 – آپدیت و حذف تاپل ها

همانطور که زندگی خود را مرور می کنید، آیا می توانید تجربیاتی را به یاد بیاورید که انجمن های عصبی شما را شکل دادند و بنابراین زنجیره علل و معلولی را که شما را به جایی که امروز هستید به حرکت درآوردند؟ چه معنایی به چیزها می دهید؟ اگر مجرد هستید، به ازدواج به عنوان یک ماجراجویی شادی آور با همسرتان نگاه می کنید یا متاسفانه از آن به عنوان یک توپ و زنجیر سنگین می ترسید؟ همانطور که امشب برای شام می نشینید، آیا غذا را به طور واقعی به عنوان فرصتی برای سوخت رسانی به بدن خود مصرف می کنید یا آن را به عنوان تنها منبع پاداش خود می بلعید؟

اگرچه می‌خواهیم آن را انکار کنیم، اما واقعیت این است که آنچه رفتار ما را هدایت می‌کند واکنش غریزی به درد و پاداش است، نه محاسبه عقلانی. از نظر عقلی، ممکن است باور کنیم که خوردن شکلات برای ما مضر است، اما همچنان به آن دست خواهیم یافت. چرا؟ زیرا ما آنقدر به چیزهایی که از نظر فکری می دانیم هدایت نمی شویم، بلکه بیشتر تحت تأثیر چیزهایی هستیم که یاد گرفته ایم درد و لذت را در سیستم عصبی خود به هم پیوند دهیم. این انجمن‌های عصبی ما – انجمن‌هایی که در سیستم‌های عصبی خود ایجاد کرده‌ایم – هستند که تعیین می‌کنند ما چه کار خواهیم کرد. اگرچه مایلیم باور کنیم که این عقل ما است که واقعا ما را به حرکت در می آورد، در بیشتر موارد احساسات ما – احساساتی که به افکار خود مرتبط می کنیم – چیزی هستند که واقعاً ما را هدایت می کنند.

بخشی از کتاب دوباره غول درون را بیدار کنید