استفاده از هدفون، کابل های مناسب و نحوه اتصال و اتصال به آمپلی فایر – – آموزش کیبورد (اُرگ) 29

کار با هدفون

گاهی کیبورد شما بلندگوهای داخلی نداره یا فقط می خواید از مدتی تمرین خصوصی لذت ببرید. به همین دلیل در هر کیبورد الکترونیکی یک خروجی هدفون تعبیه شده. (معمولا، اگه کیبورد بلندگوهای داخلی داشته باشه، وصل کردن هدفون به طور خودکار بلندگوها رو خاموش می کنه. هوشمندانه‌س، درسته؟)

هدفون صدا رو با حجم زیاد به گوش شما واردمی کنه (و در مورد مدل های داخل گوشی، صدا رو مستقیما به داخل کانال گوش منتقل می کنه)، بنابراین مراقب گوش دادن به موسیقی با صدای بلند باشید. شنوایی شما ارزشمنده و به راحتی با صدا و یا موسیقی بلند آسیب می بینه. سعی کنید قبل از به خاک و خون کشیدن گوشتون، صدا رو تا جایی که می تونید کم کنید، اینطوری صدا رو هنوز می شنوید و از اون لذت می برید، نه اینکه تا جایی که بتونید بلندش کنید.

هدفون ها و خروجی های هدفون از دو نوع کانکتور استفاده می کنن: جک های 1/4 اینچی و 1/8 اینچی  و دو شاخه ها. این موارد هم با همدیگه تفاوت هایی دارن:

✓ رایج ترین کانکتور سازهای موسیقی/ صوتی پلاگین 1/4 اینچی یا فیش تلفن گفته میشه. این بزرگترین دو شاخه استفاده شده هستش و به دلیل شفت بلندش اتصال بسیار خوبی ایجاد می کنه. این مدل در نسخه های مونو و استریو موجوده، بنابراین مطمئن بشید که نسخه استریو رو دارید که با حلقه های مشکی دو تایی در نزدیکی نوک دو شاخه مشخص میشه.

✓ سایز رایج دیگه، 1/8 اینچی هستش که به اون 3.5 میلی متری یا مینی پلاگ هم گفته میشه. این متداول ترین اندازه دو شاخه برای تلفن های همراه، پلیرهای رسانه و بیشتر هدفون های ایرباده. این دو شاخه ارتباط خوبی برقرار می کنه اما ممکنه کمی شکننده باشه. کابلش رو نکشید یا به این اتصال فشار وارد نکنید.

هدفون شما ممکنه یک دو شاخه با اندازه متفاوت از خروجی هدفون کیبورد شما داشته باشه. نگران نباشید، آداپتورهایی که این دو سایز رو تبدیل میکنن زیاد پیدا میشه. می تونید اونها رو در فروشگاه های موسیقی یا لوازم الکترونیکی محل زندگیتون یا آنلاین پیدا کنید.

با داشتن هدفون و کابل یا کانکتور مناسب، حالا می تونید تلفن ها رو به کیبوردتون وصل کنید. این کار رو قبل از اینکه هدفون رو روی گوشتون بزارید انجام بدید.

اگه کیبورد شما بلندگوهای داخلی نداره و می خواید هنر نوازندگیتون رو با دیگران به اشتراک بگذارید (یا نمی خواید از هدفون استفاده کنید)، می‌ تونید سازتون رو به بلندگوها و آمپلی فایرهای اکسترنال وصل کنید. شرط اصلی اینه که دستگاه دیگه باید منبع تغذیه خودش رو داشته باشه. سیگنال خروجی کیبورد شما به اندازه کافی قوی نیست که بتونه بلندگوهای اصلی رو راه بندازه. خوشبختانه، می تونید تقریبا هر دستگاهی که احتمالا از بین اونها انتخاب می کنید، یعنی سینمای خانگی/ استریو، کامپیوتر یا بلندگوهای پخش کننده MP3 یا آمپلی فایر، رو با قیمتی که با سازتون متناسبه بخرید.

در اینجا یک قانون کلی برای روشن و خاموش کردن وسایل الکترونیکی (مثل کیبورد) و چرخ دنده صوتی در زمان اتصال به یک آمپلی فایر جداگانه، بلندگوی برقی یا هر چیز دیگه ای وجود داره: وقتی هر دو دستگاه خاموش هستن، همیشه اول تولیدکننده صدا (کیبورد) و بعد آمپلی فایر/ بلندگوهای برقی رو روشن کنید. این ترتیب تضمین می‌ کنه که هر صدای پاپ یا روشن شدنی که از دستگاه پخش میشه، از بلندگوهای شما شنیده نشه و به اونها و یا یا شنوایی شما آسیب نزنه. در زمان خاموش شدن، ابتدا آمپلی فایر/ بلندگوهای برقی و بعد کیبورد رو خاموش کنید. فقط به یاد داشته باشید، اولین ابزاری که روشن میشه، همونم آخرین موردی باشه که خاموش می کنید.

اتصال به استریوی خانگی شما

همه سیستم ‌های استریوی خانگی شامل نوعی ورودی اضافی هستن که معمولاً به اسم ورودی AUX یا کمکی و گاهی اوقات ورودی نوار شناخته میشن. تجهیزات صوتی/ تصویری استریوی خانگی معمولا از نوع متفاوتی از کانکتور به نام پلاگین RCA استفاده می کنن که یک اتصال دهنده کوچیک و نازک داره که توسط یک محافظ فلزی محصور شده. این دو شاخه ها مونو هستن، به این معنی که اگه می خواید صدای خروجی کیبوردتون رو از هر دو بلندگو بشنوید، به دو کابل برای اتصال به دستگاه استریو/ سینمای خانگیتون نیاز دارید. این دو شاخه به دلیل محافظ فلزیش که به طور ایمن روی جک دستگاهی که به اون وصل می کنید قرار گرفته، اتصال بسیار خوبی ایجاد می کنه.

در اینجا متداول ترین شرایط برای اتصال توضیح داده میشه:

✓ اگه کیبورد شما دو خروجی خط 1/4 اینچی با برچسب L/Mono و R  (چپ/ مونو و راست) باشه، به دو کابل که دو شاخه تک نر 1/4 اینچی در یک طرف و دو شاخه RCA نر در سمت دیگه داشته باشه، نیاز دارید (اصطلاحات ماده و نر برای توصیف جک ها و دو شاخه ها استفاده میشه). این موارد بسیار متداول هستن و به راحتی پیدا میشن.

✓ اگه کیبورد شما یک جک استریو 1/8 اینچی (با برچسب خروجی) داره، به نوع خاصی از کابل Y نیاز دارید که یک دو شاخه نر استریو 1/8 اینچی در یک طرف داشته باشه و به دو کابل با دو شاخه های RCA نر تقسیم بشه.

✓ اگه کیبورد شما هیچ جک برچسب خروجی نداره، می تونید از جک هدفون برای اتصال به استریو استفاده کنید. اگه جک 1/8 اینچی هستش، توصیه های پاراگراف قبل رو دنبال کنید. اگه جک 1/4 اینچی هستش، به یک کابل با یک دو شاخه استریو نر 1/4 اینچی در یک طرف نیاز دارید که در طرف دیگر به دو شاخه RCA نر تقسیم بشه. این رشته Y به راحتی در فروشگاه های سازهای موسیقی و آنلاین موجوده.

از یک کابل که به اندازه کافی طولانیه استفاده کنید تا اتصال رو بدون نیاز به آداپتور یا اتصال دهنده اضافی برقرار کنید. این موارد می تونن سیگنال رو ضعیف کنن و باعث ایجاد نویز بشن. فروشگاه ‌های مصالح ساختمانی ممکنه انتخاب ‌های محدودی از طول کابل داشته باشن، بنابراین اگه نمی‌ تونید طول کابل مناسب رو در فروشگاه پیدا کنید، بصورت آنلاین بخرید. بسیاری از شرکت‌ ها نسبت به هر فروشگاه محلی، تنوع بسیار گسترده‌ تری از انواع و طول کابل‌ ها رو در وب ‌سایت ‌هاشون عرضه می ‌کنن. و بسیاری از فروشگاه‌ های معروف، انتخاب آنلاین گسترده‌ تری نسبت به چیزی که در فروشگاه دارن ارائه می کنن.

وقتی که به کابل ‌های مناسب مجهز شدید، نحوه اتصال اونها رو در اینجا بخونید:

1. مطمئن بشید که هر دو دستگاه خاموش هستن و ولوم اونها روی 0 تنظیم شده.
2. خروجی L کیبورد تون رو به L AUX In و خروجی R رو به R AUX In وصل کنید.
3. ابتدا کیبورد رو روشن کنید، منتظر بمونید تا به طور کامل روشن بشه و بعد هم بقیه مراحل رو ادامه بدید.
4. استریو خانگی رو روی AUX تنظیم و بعد روشنش کنید.
5. صدای کیبورد رو به حدود 50 درصد برسونید.
6. در زمان نواختن چند نت با کیبورد ، به آرامی صدای استریو خانگی رو به حدود 10 تا 25 درصد برسونید.
   اگه به ولوم کمی بیشتر نیاز دارید، از طریق کیبورد و خروجی صدا، اون رو کمی افزایش بدید.

استفاده از اسپیکرهای کامپیوتر

سیستم‌ های اسپیکر کامپیوتر رو میشه از کیفیت صدای خوب تا بسیار خوب درجه بندی کرد. یک دو شاخه استریو 1/8 اینچی معمولا مناسب این اسپیکرها هستن. ساده ترین اتصال رو وقتی دارید که یک خروجی استریو 1/8 اینچی یا جک هدفون روی کیبوردتون داشته باشید. بنابراین، فقط به یک کابل بلند با یک دو شاخه استریو 1/8 اینچی در هر طرف نیاز دارید. اگه این مورد در دسترس شما نیست، دو سناریو متداول دیگه وجود داره:

✓ ساده ترین اتصال بعدی استفاده از خروجی هدفون استریو 1/4 اینچی هستش. این گزینه به یک دو شاخه استریو نر 1/4 اینچی در یک طرف و یک دو شاخه استریو نر 1/8 اینچی در طرف دیگه نیاز داره.

✓ اگه واقعا تمایل دارید می تونید از دو خروجی اصلی 1/4 اینچی استفاده کنید، اما این استراتژی کمترین مطلوبیت رو در بین راهبردهای ارائه شده در این مطلب داره. در چنین حالتی به یک کابل Y نیاز هست که دو شاخه تک 1/4 اینچی رو به یک جک استریو نر 1/8 اینچی متصل می‌کنه، که اینکار پیچیده‌تر از حد لازمه.

بعد از اینکه همه چیز رو وصل کردید، دستورالعمل ‌های بخش پیش ‌فرض درمورد روشن کردن و تنظیم صدا رو دنبال کنید.

اتصال به آمپلی فایر و بقیه دستگاه های جک 1/4 اینچی

آمپلی فایر های سازهای موسیقی، اسپیکرهای برقی، و میکسرها و اسپیکرها (سیستم های PA) همگی برای ورودی هاشون از جک های 1/4 اینچی استفاده می کنن. مساله اصلی برای شما اینه که این دستگاه، استریو  هستش یا مونو.

بسیاری از آمپلی فایرهای کیبورد و گیتار که در فروشگاه های سازهای موسیقی پیدا می کنید مونو هستن. اگه فقط یک اسپیکر برقی دارید، به صورت مونو نوازندگی می کنید. در زمان اتصال استریو، کیبورد شما همیشه صدای بهتری داره، اما اگه مجبور باشید، می تونید به صورت مونو بهش گوش بدید. بعضی از آمپلی فایر های کیبورد بهتر از دستگاه های استریو هستن. حتی اگه فقط یک محفظه داشته باشن، باز هم داخلشون اسپیکرهای دو گانه قرار گرفته. این آمپلی فایرها برای کیبورد بهتر از کیبورد مونو یا آمپلی فایر گیتار هستن. در مورد اسپیکرهای برقی، همیشه می تونید دو اسپیکری مجزا بخرید و از اونها برای بازتولید کامل تصویر استریویی که با کیبوردتون ارائه می ‌کنید استفاده کنید. و همیشه می تونید کانال سمت راست رو به یک آمپلی فایر گیتار و کانال سمت چپ رو به یکی دیگه وصل کنید.

برای اتصال مونو، از خروجی لاین با برچسب L/Mono استفاده کنید. این خروجی سیگنال داخلی رو برای گوش دادن به صورت مونو به درستی پردازش می کنه، در نتیجه هیچ کدوم از فرکانس ها یا اطلاعات رو از دست نمی دید. این خروجی تقریباً همیشه یک جک 1/4 اینچی هستش، بنابراین از کابل ابزار معمولی نر 1/4 اینچی به نر 1/4 اینچی که گاهی بهش کابل های نا متعادل یا گیتار گفته میشه، استفاده کنید.

بعضی از پیانوهای پرتابل کوچیکتر و پیانوهای دیجیتال با اسپیکرهای داخلی، خروجی لاین ندارن، بنابراین تنها انتخاب شما جک هدفونه. در این مورد، به کابلی نیاز دارید که کانکتور منطبق با جک هدفون شما (نر 1/4 اینچی یا 1/8 اینچی) با دو شاخه مونو 1/4 اینچی در سمت دیگه داشته باشه. واقعا اهمیتی نداره که دو شاخه هدفون استریو باشه، چون به هر حال اون تصویر رو بازتولید نخواهید کرد. معمولا یک دو شاخه مونو 1/4 اینچی یا 1/8 اینچی به دو شاخه 1/4 اینچی مونو که برای اسپیکر آمپلی فایر/ برقی نیاز دارید رو پیدا خواهید کرد.

اگه نیاز به استفاده از سیستم PA دارید (احتمالاً در کلیسا، مدرسه، کافی شاپ یا بار)، خروجی های لاین 1/4 اینچی رو به دو کانال میکسر که همیشه جک های 1/4 اینچی داره، وصل کنید، دو کابل لاین / ابزار معمولی این کار رو انجام میدن. یک کنترل به اسم پان رو پیدا کنید و یک کانال رو به سمت چپ و کانال دیگه رو به سمت راست تنظیم کنید تا صدای شما از هر دو اسپیکر به صورت استریوی واقعی خارج بشه. بعضی از میکسرها کانال های استریو دارن، به این معنی که یک کانال می تونه دو ورودی 1/4 اینچی رو ساپورت کنه و نیازی به کنترل (های) جداگانه پان نداره. این کانال یک دکمه به نام بالانس خواهد داشت که باید مستقیماً بالا نگه داشته بشه.