سرعت گرفتن و کم کردن سرعت

 

سرعت گرفتن و کم کردن سرعت: تغییر تمپو

 

گاهی یک جمله در یک قطعه موسیقی تمپوی متفاوتی دارد تا آن را از بقیه قطعه متمایز کند. آنچه در پی می آید چند تغییر تمپو است که در نت های موسیقی به آن ها برخواهید خورد:
آچلراندو Accelerando (accel. ) : رفته رفته تندتر و تندتر بنوازید.
استرینگندو Stringendo : به سرعت تندتر بنوازید.
دوپیو موویمنتو Doppio movement : عبارت را دو برابر تند بنوازید.
ریتارداندو Ritardando یا rit. , ritard, rallentando, rall رفته رفته کندتر و کندتر بنوازید.
کالاندو Calando : آرام تر و نرم تر بنوازید.
در پایان جمله های موسیقایی که تمپو در آن ها تغییر کرده است، ممکن است عبارت ا تمپو a tempo را ببینید که نشانگر بازگشت به تمپوی اصلی قطعه است.

استفاده از نوآنس : بلند و آرام

علائم نوآنس به شما می گوید که یک قطعه موسیقی را چقدر پرصدا یا آرام بنوازید. آهنگسازها برای تعیین حسی که می خواهند به شنونده منتقل شود از نوآنس استفاده می کنند. اینکه قطعه حالت آرامی دارد یا پرصدا و پرخاشگر است.
متدوال ترین نشانه گذاری نوآنس ها، از آرام ترین تا پرصداترین در زیر نمایش داده شده اند.

 

پیانیسیمو Pianissimo – pp – خیلی کم صدا بنوازید
پیانو Piano – p – کم صدا بنوازید
متسو ساز پیانو Mezzo Piano – mp – نیمه کم صدا بنوازید
متسو فورته Mezzo forte – mf – نیمه قوی بنوازید
فورته Forte – f – قوی و پرصدا بنوازید
فورتیسیمو Fortissimo – ff – خیلی قوی بنوازید

علامت های نوآنس قادرند در شروع یا هرجای دیگر قطعه موسیقی بیایند. مثلا، در یک موسیقی فرضی، پیانیسیمو pp – pianissimo یعنی قطعه لازم است خیلی کم صدا و آرام نواخته شود تا زمانی که که به نشانه نوآنس پسین برسید فورتیسیمو ff – fortissimo یعنی بقیه قطعه لازم است خیلی پرصدا و خیلی قوی نواخته شود.