مقامهای مجلسی، اسطورهای و باستانی یا هوره مقامات مجلسی شاخهای دیگر از مقامات تنبورند که قدمت آنها به درستی برای ما معلوم نیست، اما بر پایه نقل قولهای شفاهی از قدما، هزارهها از عمر این مقامات میگذرد. این مقامات معمولاً با وزن آزادند، اما گاهی در ابتدا یا در انتها یا در وسط بعضی از آنها، مانند سه رته رز باریه، قه تار و سحری، موسیقی پنج ضربی، ده ضربی، دو ضربی یا هفت ضربی میشود. چون در این مقامات فرمهای آوازی مور و هوره وجود دارد، به آنها مقامات هوره نیز میگویند و به علت قدمت نغمات (و روایتهایی که قدمت این مقامها را گواهی میدهند)، به آنها اسطورهای و باستانی نیز میگویند. به طور مثال، مقام باریه را به باربد- موسیقی دان دربار ساسانی- نسبت میدهند و ته رز را به رستم، پهلوان شاهنامه. مقامات مجلسی در مقایسه با مقامهای کلام از تقدس کمتری برخوردارند و میتوان این مقامات را در مجالس عرفانی و محافلی که در خور شان این ساز باشد، اجرا کرد. روایتهای متفاوتی از مقامات مجلسی در مناطق رواج موسیقی تنبور وجود دارد. گاهی تعدادی از مقامهای مجازی و ملودی رقصهای کردی را جزو این مقامها به حساب میآورند و گاهی هم تعدادی از آنها را حذف میکنند و یا بداهه نوازی هایشان را مقام مجلسی مینامند. مقامهای مجلسی منطقه گوران به شرح زیر است:
سه رته رز
غریبی
ساروخانی
سحری
قه تار
هجرانی
ته رز روسم
مجنونی لا و ای لاو
مجنونی دواله
باریه
پاوه موری
گل و ده ره
گل و خاک
الون
بالادستان
خان احمد خانی.
از مقامهای بالادستان و خان احمد خانی جز نام آنها چیزی بر جای نمانده است. مقامهای مجلسی هر کدام دارای قسمتهای فرعی متعلقات و گوشههای کوچکتری هستندکه در اصطلاح کردی، به آنها لاوچ یا بلوچ میگویند.
منبع : ویکی پدیا
مقداد علی بخشی هستم. موسیقی دان، برنامه نویس، متخصص هوش مصنوعی، علم داده، متخصص بلاکچین و توسعه دهنده ربات های هوشمند.
دانش آموخته مقطع ارشد و دکتری دانشکده فنی دانشگاه تهران هستم. با سابقه تدریس درس برنامه نویسی در دانشگاه (پردیس بین الملل کیش دانشگاه تهران)