کد PHP می بایستی که توسط انسان ها بخوبی خود نرم افزار PHP خوانده شود. اسکریپت های PHP توسط انسان ها نوشته می شوند و می بایستی که تغییر و مدیریت یابند و توسط انسان بروز و تعمیر شوند. یک اسکریپت ممکن است یکی یا دو سال بعد نوشته شدنش در آینده تغییر یابد، خصوصا وقتی که برنامه نویس اصلی برای تعطیلات به مسافرتی طولانی رفته است. در این صورت شخصی که اسکریپت را تغییر می دهد می بایستی قادر به خواندن و فهمیدن اسکریپت و کد باشد. خواندن کد کسی که شاید هرگز او را ندیده باشد. در نتیجه کد پی اچ پی می بایستی به سبکی نوشته شود که به راحتی و به سرعت برای انسان قابل درک باشد.
به طور کلی هر دستور ساده PHP روی یک خط با سمی کالن پایان دهنده نوشته می شود. وقتی بلوکه هایی از دستورات (مرکب) را می نویسیم ، شیوه درست کد نویسی به ما دیکته می کند که دستورات بلوکه را جوری بنویسیم و فاصله بگذاریم که به وضوح نشان دهد کجا بلوک شروع و کجا تمام می شود. برای مثال در مثال زیر که یک دستور شرطی است، دستورات ساده در بلاک فاصله گذاری شده اند.
|
1 2 3 4 5 |
if(آسمان آبی است) { لباس بپوش; برو قدری قدم بزن; } |
PHP احتیاجی به این فاصله ها ندارد ولی به انسان کمک می کند تا کد را راحت تر بخواند. دو شیوه معمول برای براکت شروع مانند کدهای زیر بکار می رود :
|
1 2 3 4 5 |
if(آسمان آبی است) { لباس بپوش; برو قدری قدم بزن; } |
|
1 2 3 4 |
if(آسمان آبی است) { لباس بپوش; برو قدری قدم بزن; } |
مقداد علی بخشی هستم. موسیقی دان، برنامه نویس، متخصص هوش مصنوعی، علم داده، متخصص بلاکچین و توسعه دهنده ربات های هوشمند.
دانش آموخته مقطع ارشد و دکتری دانشکده فنی دانشگاه تهران هستم. با سابقه تدریس درس برنامه نویسی در دانشگاه (پردیس بین الملل کیش دانشگاه تهران)
