یکی دیگر از روشهای متداول همنوازی پیانو و گیتار روشی است که به نام Freddie Green معروف هست. ایشون نوازنده گیتارJazz ای بوده که با گروه Count Basie (نوازنده پیانو Jazz) همکاری میکرده و نقش برجسته ای در کار گروه Count Basie و موسیقی تولید شده توسط این گروه داشته. این روش همراهی بر اساس نت های سیاه که دقیقا” سر ضرب نواخته میشه هست که نتیجه حاصل یک ساختار کاملا” محکم و استوار ریتمیک هست. به این شکل نگاه کنید :
تحت این شرایط نوازنده پیانو اقدام به شکستن قالب ریتمیک گیتار میکنه و با استفاده از ضد ضربهایی که به موسیقی تحمیل میکنه حس موسیقی Jazz رو بوجود میاره. نکته بسیار مهم اینکه چون گیتار هارمونی موسیقی رو بطور کامل تهیه میکنه، نوازنده پیانو به حتی المقدور باید از نواختن آکورد دوری کنه. در عوض او باید نقش ضدن ضربه به ریتم مانند یک ساز ضربی اما با نت های آکورد رو داشته باشه.
نکته ای که باید به اون دقت کنید اینکه پیانو به هیچ وجه سر ضربها نباید آکورد بگیره اما در مواردی مثل میزانهای 2 و 3 میتونه بصورت ضد ضرب از آکورد استفاده کنه. ممکن هست که یکی این سئوال رو مطرح کنه که پیانو با این بزرگی و ابهتش بیاد هرز گاهی یک نت بزنه!؟ اولین پاسخی که میشه داد میتونه این باشه هر توانایی و برتری اگه زیاد مورد استفاده قرار بگیره دیگه توانایی یا برتری نیست، پاسخ بعدی اینکه Count Basie یکی از بزرگتریک نوازنده های پیانو Jazz بوده واگه اون اینگونه با Freddie Green کار میکرده حتما” یک چیزی میدونسته و در آخر اینکه خودتون امتحان کنید نتیجه خیلی بالاتر از حد انتظار شما خواهد بود.
منبع : گفتگوی هارمونیک
مقداد علی بخشی هستم. موسیقی دان، برنامه نویس، متخصص هوش مصنوعی، علم داده، متخصص بلاکچین و توسعه دهنده ربات های هوشمند.
دانش آموخته مقطع ارشد و دکتری دانشکده فنی دانشگاه تهران هستم. با سابقه تدریس درس برنامه نویسی در دانشگاه (پردیس بین الملل کیش دانشگاه تهران)