ساکسیفون (ساکسیفون)

ساکسیفون عضو خانواده ی سازهای بادی چوبی است حتی اگر تقریبا کاملا از فلز ساخته شده باشد. صدا با ارتعاش یک قمیش تکی تولید می شود که شبیه به روش تولید صدا در کلارینت است. کلارینت و ساکسیفون از خیلی جهات مشابه یکدیگر هستند. بسیاری از هنرجویان مبتدی ممکن است تمایلی به پرداخت قیمت بالاتر ساکسیفون نداشته باشند. سایرین شاید دست های به اندازه ی کافی بزرگ برای جای گرفتن در اطراف کلیدهای ساکسیفون را نداشته باشند. آن هنرجویان ممکن است با یک کلارینت شروع کنند و در آینده به ساکسیفون روی آورند.

هر سازی عضو یک خانواده ی کوچک تر سازها است که در اندازه ها و اشکال مختلف می باشند. خانواده ی ساکسیفون بطور اساسی دارای چهار عضو است. ساکسیفون های Bb (B بمل) سوپرانو، Ebآلتو، Bb تنور و Eb باریتون به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند. یک هنرجو با دست بزرگ می تواند با ساکسیفون Bb تنور موفق شود اما آلتو معمولا ترجیح داده می شود. ساکسیفون های سوپرانو و باریتون توسط نوازنده های حرفه ای که احتمالا با ساکسیفون آلتو شروع کرده اند، نواخته می شود. یک مدل خیلی قدیمی ساکسیفون، یک “ساکسیفون ملودی C” است. این ساکسیفون تقریبا شبیه ساکسیفون تنور است اما ساز قابل قبول برای یک مبتدی نیست. بیشتر یک ساز نوظهور است.

مانند تمام سازها، ساکسیفون به تعمیر و نگهداری و تمیز کردن نیاز دارد. این ساز درون جعبه اش به صورت سه قطعه به علاوه ی یک قمیش و یک بست (ligature) نگهداری می شود. بست یک گیره است که قمیش را در اطراف دهانه محکم نگه می دارد. قمیش قسمت حساس و ظریف این ساز است. لب پر کردن و خرد کردن یک قمیش با خوردن دهانه به پایه ی موسیقی یا لباس بسیار آسان است. یک بار که قمیش آسیب ببیند یا فرسوده شود، باید تعویض شود. هنرجویان که خیلی مراقب قمیش خود هستند باز هم نیازمند قمیش های جایگزین هستند تا یک سال گروه را به پایان برسانند.

 

تمام قمیش ها داری یک درجه ی سختی از “1” تا “5” هستند. هرچه شماره پایین تر یاشد، قمیش نرم تر است. به صورت عمومی، قمیش های محکم تر یا سخت تر توسط نوازنده های حرفه ای استفاده می شوند. معلمان نظر متفاوتی نسبت به سختی قمیش برای مبتدی ها دارند. بیشتر آن ها معمولا معتقدند که مبتدی ها باید با یک قمیش شماره ی “2” شروع کنند. یک شماره “1” خیلی نرم است. نوازنده های پیشرفته هرچه سطح اجرا و ماهیچه های لب آن ها پیشرفت می کند، شماره را بالاتر می برند.

ساکسیفون با دست چپ که به دهان نزدیک تر است نواخته می شود. دست راست کلیدهای پایین تر را می پوشاند. به دلیل اینکه ساکسیفون تنها ساز چوبی بادی است که از برنج ساخته شده است، توانایی نواختن صداهای بلند توسط مبتدی ها را دارد. یک نوازنده با تمرین می تواند یک صدای خیلی آرام و دلنشین تولید کند.

ساکسیفون سازی است که به صورت خیلی گسترده استفاده می شود. این سازها نقش مهمی در گروه ها، گروه های جاز، و گروه های موسیقی بی کلام کوچک ایفا می کنند. این ساز در مقایسه با سایر سازها نسبتا جدید است. مخصوصا دیدن تعدادی ساکسیفون با اندازه های مختلف در گروه های جاز عادی است. ساکسیفونیست های جاز حرفه ای تمایل دارند که بیش از یک ساکسیفون بنوازند. آن ها ممکن است ساکسیفون های سوپرانو، آلتو، تنور و باریتون و همچنین فلوت و کلارینت داشته باشند و با آن ها اجرا کنند.

 

گزینه های زیادی برای خرید یک ساکسیفون آلتو وجود دارد. یافتن این سازها به صورت نو یا دست دو نسبتا آسان است. جیاردینلی(Giardinelli)، ساکسیفون های مبتدی بسیار محبوبی، Vito مدل 7131Rرا می فروشد. Vito یک برند بسیار خوب ساکسیفون مبتدی است. خرید یک ساکسیفون دست دوم می تواند گزینه ی خوبی باشد اگر با احتیاط خریداری شود. سازها یا ساکسیفون های قدیمی تر که به خوبی نگهداری نشده اند می توانند از تنظیم خارج شده باشند یا نیاز به تعمیر داشته باشند. پدهای زیر بعضی از کلید ها بسیار ظریف و حساس هستند. آن ها ممکن است نیاز به تعویض از مغازه ی تعمیرات ساز دارای صلاحیت داشته باشند که این کار می تواند گران تمام شود. خرید یک ساز دست دو تنها زمانی توصیه می شود که شما یک ساکسیفونیست یا مدیر گروه حرفه ای را بشناسید که بتواند قبل از خرید، آن ساز را تست کند.