سیم ها ، مضراب و کوک های باقلاما

سيمها

در قديم از موي اسب، روده و ابريشم به جاي سيم استفاده ميشد.اما امروزه بيشتر سيمهاي فولادي كه صداي بهتري ميدهند استفاده ميشوند، همچنين برخي از سيمها ابريشم/فنري هستند.

مضراب

اين وسيله كه براي نواختن باقلاما به كار ميرود.مضراب يا تَزَنه ناميده ميشود. تَزَنه از موادي مثل صدف، چوبِ گيلاس، شاخ، پرِ غاز و پلاستيك تهيه ميشود. سابقاً فقط از چوبِ گيلاس و صدف ساخته ميشد. درخشش و قابل انعطاف بودن صدف و چوبِ گيلاسي كه تميز و داراي شيره است,برای مضراب بسيار عالي بهشمار ميآمد. اين مضرابها پس از ساخته شدن در روغن زيتون خوابانده ميشوند تا بادوام شده و صداي خوبي بدهند. امروزه مضرابهاي پلاستيكي كاربرد وسيعتري يافته است.

كوكهاي باقلاما

صداي تنظيم شده در سازهاي موسيقي كوك ناميده ميشود. در معناي كليِ لغت، كلمه (دوُزن) (düzen) اغلب براي سازهاي موسيقي مردمي تركيه كاربرد دارد.در موسيقي مردمي تركيه، سازهاي خانواده باقلاما كوكهاي متفاوتي دارند. اصولاً كوكهاي اصلي باقلاما عبارت است از:كارا دوُزَن به صورت لا- رِ – سُل و باقلاما دوُزني به صورت رِ – سُل – لا .كوك هاي ديگر به موقع معرفي خواهد شد.

 

منبع :

irandeserts.com

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *