جنس و مواد به کار رفته در ساختمان ساز

کاسهٔ طنینی یکپارچه (گاه ترکه‌ای): چوب‌های پروانه،عرعر و ماهون.
صفحه: چوب صنوبر، چوب‌های دیگر.
دستان‌ها: سیم نایلونی.
خرک:شاخ،استخوان،عاج فیل،چوب‌های سخت.
وتر‌ها:زه یا موی دم اسب (در قدیم)، سیم فولادی.
شیطانک و سیم‌گیر:شاخ،استخوان،عاج فیل،چوب‌های سخت.
مضراب: چوب یا پوست درخت گیلاس یا آلبالو (در قدیم).شاخ،پر غاز و پلاستیک نرم.

 

ویژگی‌های ظاهری و ساختاری

سازیست زهی که با مضراب پلاستیکی یا سرانگشتان دست (شلپه – شرپه) نواخته می‌شود.
این ساز هفت سیم دارد که به سه گروه سه‌سیم، دوسیم و دوسیم تقسیم می‌شود. نوع دیگر این ساز با دسته بلندتر در ایران با نام دیوان شناخته می‌شود
باغلاما کاسهٔ طنینی یکپارچه به شکل تقریباً نیمه‌گلابی و دسته‌ای نسبتاً طویل دارد که دستان‌ها(پرده‌ها) روی آن بسته می‌شوند. روی دهانهٔ کاسه صفحه چوبی قرار دارد و سایر اجزای ساز‌های این خانواده عبارت‌اند از: وتر ها، سیم‌گیر، خرک، شیطانک، گوشی‌ها و مضراب.

 

منبع : ویکی پدیا