یکی از مهمترین پارامترهای رشد و پیشرفت و نیز تمایز خوانندگان حرفه ای از سایر خواننده ها دریافت آنها از شعر و نیز انتخاب شعر خوب چه از منظر ادبی و چه از جهت تناسب آن با نیازهای اجتماع و جامعه و همچنین تناسب آن با موسیقی یا همان تلفیق شعر و ملودی میباشد.
این موضوع تا آنجایی حائض اهمیت است که در برخی موارد یگانه راه موفقیت بسیاری از خواننده ها بوده و هست. موسیقی چون ظرفی ست و شعر خوراکی ست که در آن نهاده میشود و به جامعه عرضه میگردد.هر چقدر کیفیت این خوراک در خور ارزش باشد به همان میزان آن اثر در ذهن های افراد جامعه ماندگار خواهد بود.
از جمله آسیبهایی که امروزه در عرصه موسیقی ایرانی شاهد آن هستیم انتشار آثاری بی محتوا و اشعاری بی مایه و گاها پر از ایراد میباشد که وضعیت نابسامان موسیقی ما را بحرانی تر می سازد.میل به شهرت و نگاهی تجاری به خوانندگی و هنر والای آواز از سوی جوانان باعث شده که چشم از بسیاری ارزشها بسته و فقط مقصد را شهرت بپندارند و از شعر و ترانه و محتوای کلام و تکنیکهای علمی چه در ادبیات و چه در موسیقی غافل باشند.از اینرو در این آشفته بازار کسانی پیروز و ماندگار خواهند بود که بجای پرداختن به حواشی زودگذر حرفه خوانندگی و آهنگسازی به هویت و ماهیت اشعاری که در دست کار خواهند داشت توجه نمایند و خوراک ارزشمندی را به اجتماع ایرانی ارائه نمایند. باشد که خرد خوانندگان ما به آن حد از تعالی دست یابد که خوانندگی را نه شغل نه هوس و نه تفریح بپندارند بلکه آنرا رسالتی الهی و نگاهی پاک و مسولیتی سنگین بر دوش باور کنند و در راستای احیای رسالت خویش بکوشند و شرافت و آبرو و هویت شعر و ادب و فرهنگ ایران و ایرانی را در تمام جهان حفظ نمایند.
منبع : نگاره
مقداد علی بخشی هستم. موسیقی دان، برنامه نویس، متخصص هوش مصنوعی، علم داده، متخصص بلاکچین و توسعه دهنده ربات های هوشمند.
دانش آموخته مقطع ارشد و دکتری دانشکده فنی دانشگاه تهران هستم. با سابقه تدریس درس برنامه نویسی در دانشگاه (پردیس بین الملل کیش دانشگاه تهران)