در داستان های پلیسی و جاسوسی، خواننده انتظار دارد که سرنخ هایی به او داده شود که معمولا به صورت تفسیرهای ناقصی از وقایع گذشته است. خواننده دقیق، با کنار هم گذاشتن این اطلاعات ناقث، اتفاقات داستان را از نو بازسازی می کند، تا جایی که به اعمال و انگیزهای خاص اشخاص داستان پی می برد، و یا دست کم به نتیجه ای که نویسنده می خواهد سرانجام به آن برسد، دست می یابد.
اما خواننده کم دقت، فقط سرگرم می شود و به برداشتهای شخصی می رسد که ممکن است از آنان آگاهی داشته یا نداشته باشد. نویسنده چنین داستان هایی خود را مقید می داند که سرنخ هایی کافی در اختیار خواننده بگذارد که با کمک آنان، حل معما امکان پذیر و در عین حال نیازمند تفکر باشد.
آموزش های ان ال پی نیز نظیر یک داستان معمایی است و در عین حال تفاوت های عمده ای با آن دارد. ان ال پی، ثبت کتبی داستانی است که پیش تر گفته شده و داستان نویسی با داستان گویی فرق دارد. داستان گو این امتیاز را دارد که قادر است به چهره مخاطبان خود نگاه کند و از روعی عکس العمل های آنان بفهمد که تا چه حد می بایستی سرنخ ها را در اختیارشان بگذارد.
عکس العمل های شنوندگان، معمولا بر دو نوع است: یک – واکنشهای شفاهی و عمدی و آگاهانه و بطور کلی
علائمی که شنونده به طور آگاهانه به گوینده می فرستد. دو – بازتاب های غیرشفاهی، خود به خود و ناآگاهانه ای نظیر برق زدن چشم، از جا پریدن، در فکر فرو رفتن و علائم دیگری که شنونده به طور غیر ارادی به طرف گوینده ارسال می کند. هنر قصه گو در این مطلب است که بازتاب های غیرارادی شنونده را ارزیابی کند و با استفاده از آنان، سرنخ های کافی به دست آورد و پیش از این که تماشاگر یا شنونده آگاهانه اظهاری بکند، دریابد که آیا او راه حل مساله را یافته است یا نه. شادی و شعف و شگفتی خاصی که به ما دست می دهد ناشی از همین هنر و به علت کشف این موضوع است که ما بیش از حد تصور خود، دانا هستیم.
هنگامی که در سیمنارهای خود، آن نوع تجارب را پدید می آوریم نیز دچار شادی و شعف می شویم. وقتی مدارک ثبت و ضبط شده سمینارهای ان ال پی را در اختیار شرکت کننده در همان سمینار قرار دهیم، ممکن است سرنخ های کافی به دست آورد و آنچه را که اتفاق افتاده است به طور کامل در ذهن خود بازسازی کند، اما خواننده ان ال پی می بایستی خیلی هوشمندتر باشد تا در بازسازی کامل اتفاقات، کامیاب شود. در آموزش های ان ال پی، روشن کرده ایم که در هنگام ارتباط و مکالمه، جزء کلامی کمترین اهمیت و تاثیر را دارد. مع ذالک تنها سرنخ هایی که در آموزش های ان ال پی به شما داده می شود از نوع کلامی خواهد بود.
در مکالمات، یا ارتباطات رو در رو، واحد اساسی که تجزیه و تحلیل می شود بازخوردها و یا واکنشهای متقابل است. به عنوان مثال، چنانچه وظیفه تشریح واکنشهای متقابل سگ و گربه را به عهده شما بگذارند، ممکن است گزارش شما شامل چنین مواردی باشد: “گربه فیف می کند. . . سگ دندان نشان می دهد. . . گربه قوز می کند. . . سگ واق واق می کند. . . گربه. . . ” و نه فقط شرح این اعمال مهم است، بلکه ترتیب وقوع آنان نیز دست کم به همان اندازه اهمیت دارد و تا حدودی می توان گفت که هر رفتار خاص گربه، تنها در برابر رفتار معین سگ، قابل درک است.
چنانچه به دلایلی مشاهدات شما منحصر به تماشای گربه شاد، آن گاه در درک علل رفتار گربه دچار مشکل می شوید و ممکن است که نفهمید گربه نسبت به کدام عمل سگ واکنش نشان داده اشت. چنانچه رفتار گربه را بخواهیم به طور مجزا مطالعه کنیم، پذیرش و درک آن بسیار مشکلتر است.
خواننده ان ال پی ضمن مطالعه آموزش های ان ال پی ممکن است به نکات بدون توضیح، نقطه عطف ها و تغییر غیر منتظره مطالب از لحاظ محتوا، حالت و یا جهت برخورد کند. اطمینان داشته باشید که هر یک از اینها در جای خود دارای منطق نیرومندی است. در هر یک از این موارد چنانچه به زمینه اصلی رجوع شود، منطق آن ظاهر خواهد شد. پس مطلب این است: آیا خواننده آن قدر زیرک هست که آن زمینه اصلی را در ذهن خود بازسازی کند، یا این که مطلب را ساده خواهد گرفت و درک ناآگاهانه و در عین حال مفیدی از طبیعت فردی خود پیدا خواهد کرد؟
جان گریندر – ریچارد بندلر
آموزش های موفقیت
مقداد علی بخشی هستم. موسیقی دان، برنامه نویس، متخصص هوش مصنوعی، علم داده، متخصص بلاکچین و توسعه دهنده ربات های هوشمند.
دانش آموخته مقطع ارشد و دکتری دانشکده فنی دانشگاه تهران هستم. با سابقه تدریس درس برنامه نویسی در دانشگاه (پردیس بین الملل کیش دانشگاه تهران)