چندین سال از اختراعش میگذره. مسلما افراد سنت گرا از همچین سازی خوششون نمیاد، اما در کل این ساز به سرعت در حال ترویجه. سال های اول یه شکل بیشتر نداشت اما زمینه ای شد برای خلاقیت و ابتکار طوری که امروز میشه طبقه بندیش کرد و واسش انواع قائل بود. به نظر من بعید نیست یه روزی عود الکتریک هم مثل گیتار الکتریک و باس الکتریک به یه ساز مستقل تبدیل شه.
من عود الکتریک رو به دو نوع عمده تقسیم میکنم:
۱- عود الکتریک بدون کاسه آکوستیک
به نظر میاد طرحش از گیتار کلاسیک الکتریک یا ویولن الکتریک گرفته شده باشه.
این ایتدایی ترین حالت عود الکتریکه و تقریبا همه جاش از جنس چوبه. البته بعدا نمونه های جذاب تری هم ساخته شد
یه تغییر کوچیک خیلی از کار ها رو ساده کرده.
این کاسه نداره. فقط برای جذاب تر شدن صفحه نصب کردن. به نظر من که خرج اضافیه. همون بالایی رو ترجیح میدم.
۲- عود الکتریک با کاسه آکوستیک
یه کاسه تخت رو ساز بسته شده. صدای الکتریک فرقی نداره. فقط خوبیش اینه که بدون آمپیلی کار میکنه و این که میتونه دسته قابل تنظیم داشته باشه(فکر نمیکنم اون یکی ها بتونن، حداقل تا حالا ندیدم). البته به شخصه هیچ وقت جلوی همچین سازی میکروفون نمیذارم و صدای آکوستیک این ساز رو فقط تو تمرین استفاده میکنم.
اینم ابتدایی ترین حالت عود الکتریک کاسه داره که تقریبا جاش چوبه.
این یکی به جز صفحه بقیه قسمت هاش فایبر گلاسه. با این که عود الکتریک اصولا موجود سگ جونیه اما این یکی از بقیه هم سگ جون تره. نمونه های چوبی از قسمت جعبه گوشی و دسته مثل عود های آکوستیک آسیب پذیرن. با این خیال آدم راحت تره. مقایسه نکردم اما وجود الیاف شیشه تو فایبر گلاس باعث بالا رفتن حجم صدا و تیز شدن صدا میشه.
و اما مزیت های عود الکتریک از دید اینجانب:
۱- نبود کاسه آکوستیک بزرگ: این خودش خود به خود خیلی از مشکلات رو حل میکنه. بازو خیلی دیرتر خسته میشه و درنتیجه زمان تمرین میتونه بیشتر شه. اجرای سرعتی رو هم خیلی آسون تر میکنه.
۲- رنگ صدا و صدا دهی های مختلف: به طور معمول سه پیچ تنظیم رو ساز هست که یکیش برای ولوم هست و با دو تای دیگه میتونید صدا دهی های مختلف از ساز بگیرید و ساز رو به میزان دلخواه بمخون یا زیرخون کنید. همچنین میتونید از انواع افکت ها استفاده کنید و صداهای جدید تولید کنید. این مزیت عود الکتریک رو برای کار های تلفیقی و غیر سنتی بسیار مناسب میکنه.
۳- کنترل صدا روی صحنه: با کمی باهوشی میتونید لِوِل صدا رو روی ساز تو حد وسط تنظیم کنید و در صورت مواجهه با اتفاق های غیر منتظره(مخصوصا شاس بودن صدابردار) صدای سازتون رو به مقدار قابل توجهی زیاد یا کم کنید.
۴- تمرین صامت(Silent practice): این برای من یکی از مهم ترین مزیت های عود الکتریکه. اگه دور از جون مثل من مرض داشته باشید و نصف شب یا سر ظهر هوس ساز زدن کنید مجبور نیستید فحش اطرافیان رو بخورید. برای تمرین تو جاهاش شلوغ و همچنین جاهایی مثل خوابگاه و … هم خیلی خوبه. البته این مزیت مخصوص ساز های بدون کاسه آکوستیک هست. به این صورت که ساز رو به آمپیلی فایر وصل میکنید و یه هدفون هم به خروجی آمپیلی میزنید. تموم. خودتون میزنید و فیض میبرید!!!
۵- امکان ضبط خانگی با کیفیت قابل قبول: دیگه دردسر های ساز آکوستیک رو ندارید و برای ضبط نیازی به یه میکروفون گرون قیمت نیست. با یه کابل و تبدیل میتونید از آمپیلی خروجی بگیرید و طبیعتا این خروجی رو خیلی راحت میتونید حتی با یه mp3 پلیر ضبط کنید. البته اگه برای ضبط از یه کامپیوتر با کارت صدای خوب استفاده کنید به نتیجه بهتری میرسید.
۶- کم شدن استرس زندگی: تو مسافرت به سه دلیل خیالتون راحته. اول این که میدونید عود آکوستیک عزیزتون جاش امنه. دوم اینکه عموما عود الکتریک از آکوستیک ارزون تره و اگه اتفاقی بیفته هزینه کمتری براتون داره. سوم اینکه کلا این ساز ها جون سختن و با کمی احتیاط سازتون سالم از سفر بر میگرده.
منبع : oudamir.com
مقداد علی بخشی هستم. موسیقی دان، برنامه نویس، متخصص هوش مصنوعی، علم داده، متخصص بلاکچین و توسعه دهنده ربات های هوشمند.
دانش آموخته مقطع ارشد و دکتری دانشکده فنی دانشگاه تهران هستم. با سابقه تدریس درس برنامه نویسی در دانشگاه (پردیس بین الملل کیش دانشگاه تهران)