انواع اتصال دسته و بدنه الکتریک گیتار

Bolt-on neck

نوعی اتصال بدنه به گردن گیتار می باشد، که در آن بدنه و گردن با پیچ بهم متصل می‌شوند ، این نوع اتصال اولین نوع اتصال بدنه به دسته بود که اولین بار در گیتار های فندر بکار برده شد .
این نوع اتصال غالباً در گیتارهای بدنه تو پر و Acoustic Flaptop استفاده می‌شود . در گیتار الکتریک از 4 (به ندرت 6) پیچ برای اتصال استفاده می‌شود . به دلیل جلوگیری از خرابی و فشاری که سر پیچ به بدنه گیتار وارد میکنه ، از یک تکه فلز مستطیلی (به اصطلاح بشقاب فلزی) استفاده می‌شود ٫ این کار علاوه بر جلوگیری از خرابی (ساییده شدن) بر اثر فشار پیچ به پشت بدنه ، باعث توضیح مساوی فشار نیز می‌شود .

خب حتماً می‌پرسید اگه نوازنده بخواد از فرت های پایینی 18 تا 22 (یا 24) استفاده کنه ، شاید این کار براش راحت نباشه و ممکنه مشکلی براش پیش بیاد ٫ امکان داره دستش به لبه ی این تیکه فلز برخورد کنه و باعث زخم شدن هم بشه ؟؟؟

جواب : به همین دلیل سازندگان گیتار یک تیکه فلز (بشقاب فلزی ) رو فرم میدن طوری که لبه هاش رو نرم میکنن ، و سطح فلز رو طوری صاف میکنن که هنرمند راحت و بدون کوچکترین مشکلی استفاده کنه ، ولی در برخی مدل ها اینگونه نیست یعنی پیچ رو از سطح گیتار پایین‌تر میبندن ٫ در این روش دیگه نیازی به بشقاب نیست چون از یک مهره کوچک به اندازخ قطر سر پیچ استفاده میشه . که در این مورد هنرمند احساس راحتی بیشتری نصبت روش قبلی داره ، اکثر سازندگان کنونی از روش دومی استفاده می‌کنند . در بخش زیر مزایا و معایب مهم این نوع اتصال رو بررسی خواهیم کرد .

مزایا :

* راحت‌تر و ارزان‌تر برای تولید انبوه و تعمیر در صورت خرابی

* امکان اتصال سایر گردن ها به بدنه (باید هم نوع ، یا سفارشی باشد)

* توان بیشتر در مقابل ضربه ، تن صدایی شفاف‌تر و واضح تر ، این مزایا غالباً مورد بحث قرار میگیرد

معایب :

* دسترسی سخت تر هنرمندان به محدوده فرت بندی 18 تا 22 (یا 24) وقتی که از بشقاب فلزی استفاده شده باشه .

* Sustain کمتر ، بدلیل اتصال مهره ای بین دو تکه چوب ، البته این مورد در حد یه فرضیه است که بارها مورد بحث قرار گرفته ولی تحقیقات رسمی در این مورد نشده ٫ که این مشکل رو به اثبات برسونه
تولید کننده گان :

Fender (معروفترین شرکت در ساخت و ساز این نوع اتصال )-

Music Man-

Ibanez-

Taylor guitars (از برندهای معروف گیتار آکوستیک )

Seagull- ( از برندهای معروف گیتار آکوستیک )-

Neck-through :

Neck-through یا neck-thru که نام کامل آن neck through body می‌باشد ، نوع دیگری از اتصال گردن به بدنه گیتار می‌باشد . در این نوع اتصال یک چوب یک تکه بلند هسته اصلی ساخت گیتار رو شکل می‌دهد .

سیم‌ها ، فرت برد ، پیکاپ ها ، و Bridge همگی روی این قطعه سوار می‌شوند . دو تکه‌ای که پهلو ها رو متشکل می شوند کنار هم قرار داده می‌شود و چوب اصلی وسط این دو ، سپس کار رو شروع میکنند ،

تاریخچه :

از خانواه گیتار های الکتریک می‌توان به les paul 1930 s اشاره کرد .

Rickenbacker اولین گیتاری بود که بر پایه این تکنیک ساخته شد ، که از خانواده گیتار های تو خالی یا Hollow Body بود .

مزایا و معایب :

مراحل ساخت در سطح انبوه مشکل‌تر و سخت از مراحل ساخت Neck-Thru یا Neck-Set in .

در گیتار های گران قیمت و حرفه‌ای استفاده میشه .

بیشتر در ساخت گیتار بیس استفاده می‌شود تا گیتار الکتریک .

دسترسی به فرت های پایین‌تر خیلی راحتر از Bolt-on هست !!! چون دیگه لازم نیست به پشتش بشقاب فلزی نصب کنی ، که باعث برآمدگی بشه . ( اگر چه از لحاظ فنی به اندازه یه سر پیچ بزرگ‌تر هستند )

خیلی از نوازندگان بزرگ ادعا کردند که این نوع اتصال باعث Sustain بیشتر می‌شود ، و دیگه اینکه نصبت به Bolt-on مدتبیشتری روی کوک خودش ثابت می مونه و به عبارتی کوک نمی ریزه ، البته اندکتحقیقاتی در مورد این موضوع شده که با حرف‌های گفته شده مطابقت نداره .

تعمیرات گردن معمولاً خسته‌کننده و پر هزینه است .

گیتار های Neck-thru معمولاً دارای جنسی خیلی محکم تر از بقیه گیتار ها هستند .

سازندگان :

خیلی از شرکت های معتبر از این نوع اتصال پشتیبانی می کنند از جمله :

Parker guitars-

Bc rich-

Yamaha-

Ibanez- (اکثراً در گیتار بیس)

Jackson-

Alembic-

Schector-

Carvin-

ESP guitars-

Hamer-

Rickenbacker-

Gibson Firebird And Thunderbird-
Set-in neck :

همانند Bolt-on با این تفاوت که به جای پیچ از نوعی چسب بسیار قوی + فشار استفاده می‌شود ، این روش محبوب‌ترین روش اتصال در گیتار آکوستیک به شما می‌آید . تقریباً تمامی سازندگان بزرگ گیتار آکوستیک از این نوع اتصال استفاده می‌کنند . به استثنای Taylor Guitars .

گیبسون هم که بطور سنتی تقریباً تمام بازار فروشش رو پر کرده از گیتار هایبا این نوع اتصال دلیلشم بخاطر رقابت با فندر و نوع اتصالش هست ( Bolt-On) .

مزایا :

صدایی گرمتر

Sustain بشتر (البته هنوز تحقیقات عملی روی این مورد نشده )

دسترسی راحت به محدوده فرت های پایین‌تر ، نسبت به گبتار های فندر

معایب :

تولید انبوه این محصول نسبت به Bolt-on سخت تر است .

تعمیر آن مشکل‌تر است .

سرویس دهی مشکل تری نسبت به Bolt-on داره .

راندمان کنترل زاویه سخت تری دارد ،

یعنی : برای تغیرات و اصلاح ، نیاز به دوباره اسمبل و چسب زدن توسط یه استاد ماهر را دارد .

منبع : guitaracademy.ir