Cubital Tunnel یکی از بیماریهای شایع در میان نوازندگان

سندرم Cubital Tunnel در نوازندهای گیتار:یکی از مشکلات شایع در بین نوازنده های گیتار ایجاد درد در ساعد دست چپ میباشد.این درد به اخلال خاصی مربوط میشود که در علم پزشکی به سندرم یا تونل آرنج معروف است و اغلب اوقات قسمت داخلی ساعد و کف دست را گرفتار میکند احتمالا بیشتر نوازنده های گیتار با این سندرم آشنایی ندارند و ما نیز به همین دلیل علایم و راهای پیشگیری آن را شرح میدهیم

این سندرم با درد در ناحیه داخلی آرنج شروع میشود سپس بطرف پایین کشیده شده و به حدود کف دست میرسد و ممکن است گزگز و یا بی حسی در کف دست ایجاد کند .عضلات کف دست درد ناک میشوند و ممکن است اگر پزشک متبحر نباشد تشخیص با تاندونیت اشتباه شود .

در این سندرممعمولا فقط انگشتان چهارم و پنجم دست گرفتار میشوند زیرا این انگشتان از عصب (unlnar) که از کناره داخلی آرنج عبور میکند عصب میگیرند . با پیشرفت این بیماری عملکرد دست کاهش میابد و بخصوص نیروی گرفتن اشیا کم میشود .متعاقب آن آترونی و کوچک شدن عضله زیر انگشت کوچک در کف دست رخ میدهد .خود شخص بخوبی متوجه میشود که خم کردن آرنج موجب تشدید علایم میگردد.
علت ایجاد این سندرم فشار بر روی عصب ulnar است.درست در زیر آرنج این عصب از داخل کانالی عبور میکند به طرف کف دست می آید .اگر به دقت به دست چپ یک نوازنده گیتار دقت کنیم – هنگام نواختن یک آکورد ساده :

۱= انگشت شصت در قسمت تحتانی گردن گیتار منقبض می شود .
۲=ذر سایر انگشتان هم انقباضی مشابه برای ایجاد تعادل و نواختن در محل پرده ها بوجود می اید.
۳=نوک انگشتان به منظور فشردن سیمها خم میشود

۴=یکی از انگشتان – معمولا سبابه – یه حالت مستقیم و منقبض در می آید .
۵=در عضلات انگشت کوچک برای رسیدن به پردهای دورتر کشیدگی ایجاد میگردد

۶= مچ در حالت خمیده است .

از انجایی که عصبulnar از بین عضلای میگذرد که مچ و نوک انگشتان را خم کرده و مچ را به طرف بیرون حرکت میدهد – حالتی که هنگام کشیدگی انگشتان کوچک برای رسیدن به پره های بالاتر رخ میدهد – میتوان دریافت که چگونه نواختن اکوردها عضلاتی را که این عصب از میان آنها عبور میکند درگیر میسازد .استفاده مداوم و زیاد از این عضلات آنها را ملتهب ساخته و پارگیهای بسیار کوجک در محل چسبیدن این عضلات به آرنج بوجود میآید .

التهاب و تورم بر روی عصب فشار می آورد و علایم فوق الذکر را بوجور می اورد برای همین است که خم کردن آرنج نیز این علایم را تشدید میکند چون عصب اولنار هم خم میشود و فشار وارده روی آن توام با این کشیدگی علایم را شدت میبخشد .
برای آندسته از نوازندگانی که هنوز علایم بیماری را ندارند و میخواهند از آن جلوگیری کنند چند توصیه ساده داریم :
۱= استراحتهای کوتاه در بین تمرینها و ساعات کار را در عوض بیشتر کنید -بعد از ۴۵ دقیقه نواختن ۱۰ دقیقه استراحت .
۲=قبل از شروع و هنگام استراحت با ماساژ ناحیه آرنج – خونرسانی به موضع را بیشتر کنید .
۳=برای پیشگیری کامل هر از گاهی باید اقدام به ماساژ توسط یک فیزیوتراپیست ماهر کنید .
۴= با مراجعه به یک متخصص از سلامت گردن و شانه وآرنج اطمینان حاصل کنید .

اما اگر شما علایم سندرم را در خود میبینید :

۱=قبل از شروع به تمرین آرنج و ناحیه ساعد را گرم کرده و بعد از تمرین آنرا بشدت سرد کنید – گرما باعث میشود هنگام نواختن خون بشتری به بافت ها برسد و سرما سبب پیشگیری از تورم میشود .
۲= ساعد را ۳ تا ۴ بار در روز بکشید .
۳=اگر علایم وابسته به عصب یعنی گز گز و بی حسی را در خورد احساس کردید بلافاصله با یک پزشک متخصص ک ه در امر ضایعات وارده به نوازندگان تبحر دارد مشورت نمایید .
۴= حداقل ۶ تا ۸ هفته دست از نواختن بکشید

۵=اگر علایم شدت یابند و یا ضعف عضلات دست ایجاد شود باید حتما یک تست نورولوژیک انجام شود .
۶= علایم وابسته به عصب را جدی بگیرید . زیرا عصب میتواند در اژر فشار بیش از حد و عدم خونرسانی مناسب به کلی از بین برود و از آنجایی که عصب قابل ترمیم نیست ساعد و دست برای همیشه ناتوان خواهد شد

چیزیکه برای نوازنده گیتار فاجعه محسوب میشود
منبع : ماهنامه هنر موسیقی
مترجم : دکتر دل آرا فریدیان

 

 

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *