بهترین معماری حیوانات در دنیا

مورچه های درختی(Tree ant) گروه هایی زنجیره ای شکل را تشکیل می دهند، لانه های عشقی که پرنده های آلاچیق (bowerbird) می سازند و کل گورستان تپه های موریانه … در اینجا شگفت انگیز ترین خانه های که جانوران می توانند بسازند را خواهید دید.

• معماری حیوانات به قلم اینگو آرنت (Ingo Arndt) انتشار یافته توسط آبرامز (Abrams) در 1 می.

 لانه های مورچه ی چوب قرمز اروپایی (European red wood ant nests) در هسن(Hessen) آلمان.

مورچه های چوب قرمز در مقایسه با اندازه ی خود که فقط یک سانتیمتر است، آسمان خراش می سازند. مورتپه ی آن ها می تواند به 2 متر ارتفاع و 5 متر عرض برسد. در داخل این برج، یک سیستم بزرگ از راه وجود دارد به طوریکه هیچ آبی نمی تواند بداخل نفوذ کند. آن ها اغلب مصالح ساختمانی ای را جابجا می کنند که 40 برابر وزنشان است. عکس: اینگو آرنت

 

 

در شمال استرالیا،زمین های وسیعی وجود دارند که به وسیله ی برج های دایره ای شکل موریانه ها که به طور متوسط 3 متر ارتفاع دارند ، اشغال شده اند. این بناهای با کناره های مسطح، دارای جهتگیری شمالی – جنوبی هستند، و یک سیستم تهویه مطبوع مبتکرانه دارند که درجه حرارت را در داخل ثابت نگه می دارد. نور روز و غروب به سطوح صاف برخورد می کند و آن ها را گرم می کند، در هنگام ظهر ،نور خورشید فقط به لبه ی باریک بالایی می تابد به طوریکه درجه حرارت بالا نمی رود.

 یک تپه ی کلیسایی شکل موریانه در منطقه شمالی استرالیا.

این برج های اغلب بیشتر از 6 متر ارتفاع دارند، و یکی از دیدنی ترین سازه های جانوری در دنیا محسوب می شوند. یک سازه ی تکی می تواند 2 تا 3 میلیون موریانه در خود جای دهد. توپ های کوچک ( ترکیبی از خاک و بزاق) توسط کارگران اورده می شود تا تپه ساخته شود. مورچه های سرباز با سری بزرگ و گازانبرهای مستحکم از کارگران محافظت می کنند. عکس: اینگو آرنت

 

 

مورچه های بافنده ی استرالیایی (Australian weaver ant) در شمال استرالیا، لانه های خود را با کشیدن برگ ها می سازند و به صورت زنجیری کار می کنند. سازندگان بزرگتر همراه یکدیگر برگ ها را با گازانبرهایشان می کشند وسپس آن ها را بوسیله ی ابریشم تولید شده توسط لارو هایشان به هم می بافند. آن ها می توانند در عرض 24 ساعت تمام لانه را بسازند. عکس: اینگو آرنت

 

 

 پرنده ی الاچیق خاکستری در منطقه ی شمالی استرالیا.

پرنده ی الاچیق خاکستری برای ساخت یک لانه ی عشق (love nest) از چوب های درهم بافته به نقاط دور دست می رود و سپس کف زمین را با اشیاء تزیینی می پوشاند. هرچه این علفزار ماهرانه تر باشد، شانس پرنده ی نر برای جذب جفت بیشتر است. عکس: اینگو آرنت

آلاچیق یک پرنده ی آلاچیق باغبان ووگلکاب (vogelkop gardener bowerbird) یک شاهکار معماری است. برج یا maypole (تیری که با گل های گوناگون آراسته و در روز یکم ماه مه در میدان شهر بدور آن می رقصند)، اطراف یک کنده ی درخت باریک چیده می شود. جفت های نر، سازندگان دقیقی هستند، اگر یک شاخه ناگهان بلغزد، دوباره به سرعت به جای صحیحش برگردانده می شود. هرچیزی که رنگ گیرایی دارد برای تزیین آلاچیق استفاده می شود : شکوفه ، میوه ، برگ ، قارچ ، خزه و حتی زباله ای که توسط انسان ها در کوهستان آرفاک (Arfak) در اندونزی دور ریخته می شود.

 

 

یک لانه ی زنبور(بی عسل) ساخته شده از چوب خمیر شده.

زنبورها اغلب از یک نوع کاغذ متشکل از ذرات چوب و ترشحات خودشان استفاده می کنند. هزاران سال پیش، مخترع چینی کاغذ به دقت زنبورها را مشاهده کرد و از آن ها الهام گرفت. به طور معمول ، لانه های بزرگ زنبور از چند شانه ی افقی تشکیل شده است که به صورت خطوط موازی ردیف شده اند. چند لایه از کاغذ زنبور تمام مجموعه را از بیرون می پوشاند ، و تنها یک ورودی باقی می ماند. لایه ها محافظ فیزیکی هستند ، و هوای بین شانه ها لانه را در مقابل تغییرات درجه حرارت محافظت می کند.

 

 

خانه ی سگ آبی تنها از طریق یک ورودی در زیر آب، قابل دسترسی است که باعث محافظت آن در مقابل دشمنان، سرما و گرما می شود. سگ های آبی با استفاده از سدها، سطح آب و تعداد سطوح آب را تنظیم می کنند. با این کار همچنین، از ورودی لانه محافظت می کنند، منابع غذایی جدید ایجاد ، و حمل و نقل مواد غذایی و مصالح ساختمانی را برای خود آسان تر می کنند.

 

 

theguardian.com, Tuesday 22 April 2014 17.45 BST