درون خانه ی 8 معمار مشهور دنیا

  خانه ی شیگرو بان (Shigeru Ban) در توکیو

 

این مقاله در ابتدا در مجله ی متروپولیس (Metropolis) تحت عنوان ” درون خانه و محیط کار 8 معمار مشهور” به چاپ رسید. این مقاله فضاهای مسکونی برخی از معماران شناخته شده جهان را نشان می دهد. عکس ها، یک نگاه اجمالی به درون دنیای خصوصی برخی از معماران مورد علاقه ی ما می اندازند.

یک کلیشه است که معماران محیط کاری نا مرتب دارند. خلاقیت از بی نظمی می آید، پس به این اصطلاح می خورد. اما یک نمایشگاه امسال در سالون دل موبایل (del Mobile) در نظر دارد این افسانه را ازبین ببرد.

جایی که معماران زندگی می کنند نگاهی اجمالی به فضاهای شخصی 8 معمار مهم خواهد انداخت :

شیگرو بان (Shigeru Ban)، ماریو بلینی (Mario Bellini)، دیوید چیپرفیلد(David Chipperfield) ، ماسیمیلیانو و دوریانا فوکساس(Massimiliano and Doriana Fuksas) ، زاها حدید(Zaha Hadid) ، مارسیو کوگان(Marcio Kogan) ، دانیل لیبسکیند(Daniel Libeskind) و بیجوی جین (Bijoy Jain) از استدیو بمبئی.

سرپرست فرانسیسکا مولتنینی (Francesca Molteni) با هر یک از معماران در خانه های شخصی آن ها مصاحبه ای ترتیب داد و به یک نتیجه رسید: معماران در واقع بسیار مرتب هستند. استودیوهای آن ها کاملا منظم بودند، کتاب ها با دقت چیده شده بودند، فیگورها و اشیاء به دقت نمایش داده شده بودند، و روی میزها گردگیری شده بود. عکس های زیر بخشی از نمایشگاهی بود که به کمک دیوید پیتزیگونی (Davide Pizzigoni) تشکیل شد.

محل زندگی معماران ” Where Architects Live” تنها به خاموش کردن عطش کنجکاوی ما در مورد ظاهر جایی که معماران زندگی می کنند، محدود نمی شود. ریچارد راجرز تاکید می کند که ” یک اتاق ورودی یک شهر است” و این جمله در هدف این پروژه منعکس می شود. هدف این پروژه تلاش برای بیان سلایق و وسواس های شخصی افراد مورد مطالعه و چگونگی انعکاس این موارد بر روی کارهای معماریشان است.

 

شیگرو بان (Shigeru Ban)

 

بان ساخت خانه ی فعلی خود را که واقع در جنگل هانگای (Hangei) در توکیو است، در سال 2007 به اتمام رساند. مولتنی می نویسد :” چالش اصلی  پرهیز از قطع یک درخت تکی در جنگل و ساختن خانه اطراف آن بود.” برای نیل به این هدف، خانه به وسیله ی یک برش به شکل تخم مرغ ، سوراخ شد که باعث ورود مقدار زیادی از نور روز و ایجاد چشم اندازهای خوب نیز شد. محیط کار بان حاوی اشیاء جالبی است: یک میز دایره ای شکل، یک صندکی ترانی (Terragni)، یک مجسمه ی یونانی که همگی اطراف یک ستون عظیم از نور چیده شده اند. و انطور که مولتینی می افزاید : “اتاق یک راهب ذن است”.

 

زاها حدید (Zaha Hadid)

 

استودیوی لندن زاها حدید از نسخه های کارهایش پر شده است که بیانگر تاریخچه ی فعالیت حرفه ای او است. بر روی دیوار پشتی طرح های ی والاگرایی نوین (neo-Suprematist) اولیه ی حدید است که نشانه هایی از انقلاب های فرمالیست های جماهیر شوروی مانند ال لیسیتزکی (El Lissitzky) و مالویچ (Malevich) دارد. در مقابل کارهای برجسته اخیر زاها حدید دارای انحناء و قوسهای ظریف زنانه است که چرخش پارامتری چند سال اخیر او را نشان می دهد.

 

ماریو بلینی (Mario Bellini)

 

معمار میلانی ماریو بلینی مانند سایر همکاران خود، کتاب را دوست دارد. خانه ی او حول یک کتابخانه با ارتفاع 9 متر می گردد که به سیستم داربستی شکل دارای راه پله ، محکم شده است. طبق گفته ی مولتنی ” کتاب ها، آثار هنری و اشیاء ، یادآور نقاشی اتاق مطالعه ی سنت جروم(St. Jerome) اثر آنتونلو دا مسینا (Antonello da Messina) است.” کتابخانه یک طرف، نقاشی های دیواری انتزاعی(abstract) رنگارنگ به فضا روح می بخشد و با جزییات اطراف خانه ارتباط فوق العاده ای برقرار می کند.

 

 

 

 

 

دیوید چیپرفیلد (David Chipperfield)

 

معمار انگلیسی دیوید چیپرفیلد بعد از پذیرفتن کار تعمیر و بازسازی موزه ی نویس(Neues) به برلین نقل مکان کرد. ( این پروژه در سال 2008 به اتمام رسید، اما چیپرفیلد در پایتخت آلمان ماند). او به همراه استودیوش در یک ساختمان بتنی سه طبقه مستقر شد که به حیاط نیمه دولتی دارای غذاخوری که چیپرفیلد برای مردم محلی طراحی کرده است، مشرف است. دیوار های تیره رنگ بتنی فضای داخلی به وسیله دو رنگ خنثی می شود، طبق گفته ی مولتنی، این کار به وسیله ی “رنگ سبز یک مبل مخملی و رنگ نارنجی کتابخانه ای که فضاها را به دو قسمت آشپزخانه و اتاق نشیمن تقسیم می کند” صورت می پذیرد.

 

 

مارسیو کوگان (Marcio Kogan)

معمار برزیلی و رئیس استودیو MK27 ، مارسیو کوگان در طبقه ی 12 یک ساختمان مسکونی که خود طراحی کرده است، ساکن است.مولتنی می گوید: “خانه به سمت آسمان قد می کشد، و منعکس کننده ی آفتاب و فضاهای آزاد برزیل است.” با نگاهی به داخل، اپارتمان کوگان از بی قاعدگی آکنده است. یک پیانو بزرگ در مرکز اتاق تا اندازه ای به عنوان یک میز چای خوری عمل می کند، در حالی که قفسه و فضای دیوار بوسیله یادگاری که هنرمندانه قرار داده شده اند ، اسباب بازی ها ، خرده ریز ها ، و سایر چیزهای زودگذر پوشیده شده است.

 

 

 

ماسیمیلیانو و دوریانا فوکساس (Massimiliano and Doriana Fuksas)

 

خانه ی پاریسی معماران ایتالیایی ماسیمیلیانو و دوریانا فوکساس در یکی از فضاهای عمومی مشهور شهر ، میدان des Vosges ، واقع شده است. این فضای مینیمالیستی با مبلمان اصل Jean Prouvé پر شده است، به علاوه آثار هنری ، طبق گفته ی مولتنی “از فونتانا(Fontana) تا پالادینو (Paladino)، آن را می آراید.

 

 

استودیوی بمبئی بیجوی جین (Bijoy Jain)

 

معمار بیجوی جین استودیوی بمبئی را در 30 کیلومتری حومه ی شهر بمبئی دایر کرد. جین به همراه 60 نقشه کش (و چند سگ) در این مکان زندگی و کار می کند . مولتنی ان را ” یک روستا ، یک جامعه” توصیف می کند. درخت ها بر روی ملک سایه می اندازد و فضایی خصوصی و محصوری خلق می کند. یک استخر بزرگ در پشت خانه پناهگاهی برای فرار از گرما می باشد، حال آنکه دکوراسیون نسبتا کم اتاق مطالعه، از یک طرف کتابخانه است و از طرف دیگر فضای مدیتیشن.

 

 

دانیل لیبسکیند (Daniel Libeskind)

 

 

پس از کار در دور دنیا، دانیل لیبسکیند بلاخره در نیویورک مستقر شد. مولتینی خانه ی مسکونی لیبسکیند را یک “پناهگاه” در مقابل فشار و شلوغی زندگی در منهتن، توصیف می کند. آپارتمان روشن به صورت پراکنده دارای چند صندلی لوکوربوزیه ، و یک میز چای خوری، میز کار، و چند وسیله ی دیگر است. به گفته ی مولتنی این ها در کنار ” کتاب ها، کتاب ها، و کتاب های بیشتر” است.

 

“Inside the Homes of Eight Famous Architects” 03 Mar 2014. ArchDaily. Accessed 30 Apr 2014