برای دانلود بزرگ ترین بانک نت موسیقی (180 هزار نت) به صورت یکجا اینجا را کلید کنید
دانلود و آموزش های بیشتر
دانلود و آموزش های بیشتردانلود و آموزش های بیشتر
×بستن تبلیغ

پرسش و پاسخ های رایج در خصوص نوازندگی پیانو

سوال – پسری دارم که بسیار علاقه مند فراگیری پیانوست. شنیده ام که برای شروع یک معلم خوب معمولی کافیست. اما برخی اعتقاد دارند که برای مبتدی باید بهترین معلم ممکن را گرفت. با توجه به اینکه که من در یک شهر کوچک زندگی می کنم ، شما کدامیک را پیشنهاد می کنید؟
جدیت سوال شما وقتی می گویید در یک شهر کوچک زندگی می کنید ، دو چندان می شود ، چرا که احتمال دارد در شهر شما هیچ معلمی با تواناییهای بالا یافت نشود. با این وجود من برای فرزند شما ، معلمی با قابلیتها و تواناییهای بسیار ، پیشنهاد می کنم ، چرا که برای جلوگیری از پیشرفت یک فرد مستعد ، چیزی خطرناکتر از یک پایه ضعیف نیست. خیلی ها تلاش کرده اند تا خود را از دست عادات بدی که در زمان تحصیل نزدیک معلم سطحی نگر بدست آورده اند ، خلاص کنند ، اما هرگز نتوانسته اند. توصیه من به شما اینست که سعی کنید پسرتان را به یکی از شهرهای نزدیک که معلمی عالی در آن یافت می شود ، بفرستید.

سوال – من اکنون در سن 24 سالگی بواسطه عشقی که به موسیقی دارم ، تصمیم دارم پیانو بیاموزم. این در حالی است که حتی نتها را هم نمی شناسم. آیا لازم است از هم اکنون پیش یک معلم گرانقیمت بروم و یا اینکه فعلاً برای شروع یک معلم ارزانتر نیز کفایت می کند؟

اگر به موسیقی برای پر کردن اوقات فراغت خود می نگرید و می خواهید تنها اطلاعاتی در این زمینه بدست آورید ، یک معلم ارزان قیمت برای شما کافیست ؛ اما اگر آرزو دارید تا زندگی شما بعد موسیقی به خود بگیرد ، بهتر است نزد معلمی با کلاس بالاتر بروید. اینکه « برای شروع ، این یا آن معلم کافیست » اشتباه بزرگی است. شما در مورد آرشیتکتی که بگوید « برای زیر بنای ساختمان ، خاک رس کافیست ، ما خانه را بهرحال روی همان می سازیم » چه فکری می کنید؟ همچنین به یاد داشته باشید که شما مجبورید در آینده راهی که معلم ارزان قیمت به شما نشان داده است را اصلاح کنید.

سوال – آیا باید درس موسیقی را در مدارس موسیقی فرا گرفت یا توسط معلم خصوصی؟

مدارس موسیقی برای بدست آوردن تحصیلات کلی موسیقی بسیار مفید می باشند. اما برای فراگیری عملی یک ساز بصورت تخصصی ( مانند پیانو ، ویلن و … ) من درس خصوصی را ترجیح می دهم ، چرا که معلم فرصت می کند توجه بیشتری به تک تک هنرجویان نشان دهد تا در مدارس موسیقی. پیشنهاد من به شما تلفیقی از هر دوست ؛ مسائل کلی – هارمونی ، کنترپوان ، فرمها و تاریخ – در مدرسه ؛ ساز تخصصی نزد معلمی که به عنوان یک هنرمند مشهور باشد. در مدارس موسیقی معتبر چنین فردی عموماً رئیس و مدیر است و شما می توانید در آنجا به هر دو خواسته فوق برسید.

سوال – من اکنون پنج سال و نیم است که نزد معلمی پیانو می آموزم ، آیا پیشنهاد می کنید که با او ادامه دهم یا به یک مدرسه موسیقی یا کنسرواتوار بپیوندم؟

برای بدست آوردن تحصیلات موسیقی کلی ، من مدرسه موسیقی یا کنسرواتوار را پیشنهاد می کنم. اما برای یادگیری پیانو ، بهتر می دانم نزد معلمی هنر مند بروید که هم نوازنده خوبی باشد و هم کار آموزش را به خوبی بداند. در برخی مدارس موسیقی چنین افرادی ریاست می کنند.

سوال – من اکنون بیست ماه است که پیانو می آموزم و اکنون بر اتودهای Berens اپوس 61 ، اتود Heller اپوس 47 ، و Smiths Octave Studies تسلط دارم. آیا دانش من برای ادامه تحصیلاتم ، ارضا کننده است؟
چنانچه شما واقعاً به این قطعات « تسلط » دارید ، پیشنهاد می کنم حتماً پیانو را ادامه دهید ، اما پیشنهاد می کنم ، حتماً از یک پیانیست با تجربه بخواهید تا اجرای شما را نقد کند که آیا این فرض شما از « تسلط » داشتن به آنها درست بوده است یا نه.

سوال – آیا جنسیت فرد ، در انتخاب معلم مهم است ؛ بعبارتی آیا معلم زن برای دختر بهتر است و یا معلم مرد برای پسر؟

به این سوال از نقطه نظر موسیقی نمی توان پاسخ کلی داد. در انتخاب معلم باید به کیفیت کار او توجه کرد ، نه جنسیت او. یک معلم زن خوب از یک معلم مرد بهتر است و بالعکس. جنس معلم در این میان بی تاثیر است. با این حال همواره بهترین معلمان مرد بوده اند.

سوال – معلم من می گوید که کلمه « متود » اعصاب او را خرد می کند. ممکن است راهنمایی بفرمایید که آیا متودی برای مبتدیان وجود ندارد و اگر چنین است بهترین متود کدام است؟

معلم شما البته بیش از حد حساس است ، اما بهر حال حق با اوست. آمریکا متود زده ترین کشور دنیاست. اکثر متودهای رایج ، نکات مثبت و خوبی هم دارند – اما نسبت آن مانند دانه ای گندم در چندین تن پاره سنگ است. عقیده معلمتان نشان می دهد شما بسیار خوش شانس بوده اید که معلم فهمیده ای مانند ایشان را پیدا کرده اید و باید به راهنماییهای وی اطمینان کامل
کنید.
سوال – متود Leschetizky در برابر سایر متود ها در چه مرتبه ای قرار می گیرد و از چه لحاظ با آنها تفاوت دارد؟

جواب – در تمامی هنرها تنها دو متود وجود دارد ؛ متود خوب و متود بد. از آنجا که شما « سایر » متودها را مشخص نکرده اید ، نمی توانم به سوال شما کاملاً شفاف جواب دهم. « متودها » فراوانند ، اما اکثر آنها نسبت به قطعات آهنگسازان بزرگ و تفسیر و تعبیر آن ، بی احترام می باشند. من خودم با متد Leschetizky کار نکرده ام. ولی می دانم که او به پایین بردن دستها و انرژی زیاد در تاندونها اعتقاد دارد.

سوال – آیا هنر جویی که به مدت دو ماه ، البته بصورت نا منظم ، نزد معلمی می رفته است ، می تواند در مورد تواناییهای معلمش اظهار نظر کند؟

البته که نه ، من اصلاً به اظهار نظر شاگرد در مورد توانایی معلم اعتقاد ندارم. ممکن است او اعتقاد داشته باشد معلم او بی احساس است ، اما حتی همین اظهار نظر هم ممکن است نابجا باشد. در اکثر موارد ، وقتی شاگردی در کلاسهای معلمش بصورت نا منظم شرکت می کند یا تمرین کافی نمی کند ، ممکن است معلم خود را بی احساس بخواند ،اما این بی احساسی چیزی جز حقیر بودن شاگرد نیست که مسلماً سلیقه و صداقت معلم ، باب میل او نیست.

سوال – من متودی در پیانو دارم که از معلم قبلی ام برایم بجا مانده است ؛ این متود بسیار گرانقیمت بود و من تنها چند صحفه ار آن را فرا گرفتم. ما به شهر دیگری آمدیم و معلم جدید من ، حاضر نیست از این کتاب و یا هر کتاب مشابهی استفاده کند من واقعاً نمی دانم در این باره چه کنم؟ ممنون می شوم اگر مرا کمک کنید؟

وقتی شما در محضر درس استادی حاضر می شوید باید اول از همه تصمیم بگیرید که آیا به تواناییهای او اعتقاد کامل دارید یا نه؟ اگر اعتقاد دارید باید به هر چه او می گوید اعتماد کنید ؛ اگر نه ، باید سراغ معلم دیگری بروید. کتاب چه ارزان و چه گران ، در این میان نقشی ندارد. با توجه به مطالبی که در مورد جدیدتان گفتید ، فکر می کنم او از معلم اولی بهتر باشد.

سوال – من کار آموزش پیانو را به دختر هفت ساله ام شروع کرده ام. آیا باید بیشتر وقت را صرف پیشرفت انگشتان و دستهای او کنم یا اجازه دهم با باز شدن دید او ، خود به خود این مسایل هم بهتر شوند؟

سوال بسیار جالبی مطرح کردید. اگر فکر می کنید که پیشرفت یک بعدی ( مثلاً تکنیکی ) برای استعداد « موسیقی » دخترتان خطرناک می باشد ، دخترتان در واقع بسیار ایمن است. سوال شما نشانه درک والای شماست.

سوال – آیا بهتر است یک هنرجوی جوان ، هفته ای یک ساعت درس بگیرد ، یا هفته ای دو تا نیم ساعت؟

از آنجا که هنرجویان مبتدی ممکن است براحتی عادات بدی کسب کنند ، باید هر چه بیشتر تحت نظر معلم خود قرار بگیرند. از اینرو بهتر است یکساعت را به دو نیم ساعت در هفته تقسیم کنیم.

سوال – کدام روش برای یک کودک یازده ساله مناسب تر است؟ هفته ای یک ساعت درس ، یا هفته ای دو تا نیم ساعت؟

این مساله به سن کودک ارتباطی ندارد ؛ بلکه به وضعیت او در موسیقی بستگی دارد.

سوال – آیا هفته ای یک ساعت درس برای هنرجوی پیانو کافیست؟

در مراحل پیشرفته ، یک ساعت در هفته کفایت می کند. اما در مراحل ابتدایی ، که امکان کسب عادات بد زیاد است ، بهتر است شاگرد را هفته ای دو بار نزد معلم برد.

سوال – بهترین قطعات کلاسیک برای کودکی که تنها شش ماه پیانو می آموزد چیست؟
مجموعه های بسیار زیادی وجود دارد که در آنها ، قطعات کلاسیک ساده سازی شده اند ، که البته من خیلی با آنها موافق نیستم. اجازه دهید تنها زمانی کودک به سراغ قطعات کلاسیک برود که از لحاظ تکنیکی و ذهنی ، توانایی اجرای آنچه را دقیقاً نوشته شده است را داشته باشد.

سوال – آیا لازم است من برای ادامه تحصیلاتم به اروپا بروم؟

اگر اینقدر پول اضافه دارید ، چرا که نه؟ شما بیشتر خواهید دید ، بیشتر خواهید شنید – البته شاید همه چیز آنگونه که تصور می کرده اید عالی نباشد – و از همه مهمتر اینکه « خارج » تحصیل کرده اید ، و این انگیزهای بسیاری از آمریکاییها را به اروپا می فرستد. البته عده این افراد سال به سال کاهش می یابد چرا که مردم کم کم درک می کنند که آمریکا در موسیقی چیزی از اروپا کم ندارد. و البته مردم دریافته اند که « درس خواندن در خارج » هیچ تضمینی برای باری بازگشت موفق نیست. خیلی از هنرجویان جوانی که بره به اروپا رفتند مانند کله پاچه برگشتند. چرا فکر می کنید نباید اکنون معلمانی عالی و خوبی در آمریکا باشند؟ حتی اگر روی معلم اروپایی مصر هستید ، بسیاری از آنها در آمریکا یافت می شوند. آیا بهتر نیست که بجای آنکه صد شاگرد برای تحصیل در مکتب یک استاد اروپایی ، به اروپا سفر کنند ، آن یک معلم به آمریکا بیاید؟ من پیشنهاد می کنم هر کجا هستید ، بمانید یا آنکه به فیلادلفیا ، نیویورک یا بوستون بروید که معلمانی عالی ، اعم از آمریکایی ، مهاجر یا خارجی می یابید. به عنوان نمونه اجازه بدهید اشاره کنم که زمانی که در برلین بودم. دریافتم بیشتر شاگردان Godowsky آمریکایی هستند. آنها از اقصی نقاط آمریکا نزد اوآمده بودند و حاضر نبودند شاگرد کس دیگری شوند.حال آنکه در مدت هیجده سالی که او در شیکاگو بود ، هیچ یک تمایلی به او نداشتند. شاید دلیل این باشد که او خیلی نزدیک بود ! چرا باید خود را فریب دهیم؟ بدون ذکر نام ،بگویم که اکنون در آمریکا معلمان بسیاری هستند که چنانچه به اروپا بروند ، سیلی از شاگردان را به اروپا می کشند. فکر می کنم زمان آن فرا رسیده است تا خط بطلان بر عقیده خرافی « خارج درس خواندن » کشیده شود.

سوال – خواهش می کنم کتاب خوبی در زمینه تاریخ موسیقی به من معرفی کنید. همچنین می خواهم برای شاگردانم یک باشگاه موسیقی دایر کنم. لطفاً توصیه ای در مورد اداره آن به من بفرمایید. در ضمن چه اسمی را برای باشگاه معرفی می کنید؟

کتاب « تاریخ موسیقی » اثر Baltzell کتاب خوبی است. بعنوان اسم باشگاه من Saint Ceilia – پیشکسوت و حامی موسیقی – و یا نام یک آهنگساز بزرگ را پیشنهاد می کنم. با صاحبان تعدادی از باشگاههای موسیقی در زمینه مسایل قانونی و اجرایی مشورت کنید وآنرا بنا به شرایط خود اعمال کنید. سعی کنید شاگردانتان احساس کنند باشگاه به آنها تعلق دارد و در صورت لزوم خودتان دبیر باشگاه شوید.

سوال – نواختن در « ریتم » با نواختن « در زمان » چه تفاوتی دارد؟

نواختن در ریتم به ماهیت درونی قطعه و ضربآهنگ موسیقی آن بستگی دارد. نواختن در زمان به معنای به موقع رسیدن به نقاطی است که ریتم آنرا مشخص می کند.

سوال – من در نواختن هر چیزی که سریع باشد مشکل دارم ، حال آنکه می توانم آنرا در تمپوی آرام به خوبی اجرا کنم. هیچ معلمی نتوانسته در سرعت ، کمکی به من کند. ممکن است توصیه ای برای غلبه بر این مشکل بفرمایید؟

سرعت در حرکات ، عکس العمل ها و حتی تصمیم گیری ، امری نیست که با تمرین صرف بدست آید و کمی جنبه ذاتی دارد. من گمان می کنم که شما ذاتاً آهسته نواز هستید وتنها یک درمان برای آن وجود دارد. شما شما برای افزایش سرعتتان به معلمها اطمینان کرده اید حال آنکه باید به اراده خود تکیه می کردید. شما باید بخواهید ، و خواستن توانستن است ؛ و خیلی زود اثر این خواستن را در سرعت خود خواهید دید.

سوال – پسر پنج ساله من از خود استعداد زیادی در موسیقی نشان می دهد. او گوشی قوی دارد و به نسبت سن خود خوب می نوازد ، آیا می توانم امیدوار باشم که از او نوازنده ای اعجوبه بدست آید؟ می گویند که بچه های اعجوبه ، در آینده به جایی نمی رسند.

کودکان اعجوبه ، در آینده بجایی نمی رسند اگر بخوبی پرورش نیابند. و اگر چنین شود علت آن بوده که این نواختنهای اعجاب انگیز تنها نمایشی زودرس بوده است و یا آنکه استعداد او توسط پدر ومادری فاقد اخلاق و یا مدیری بدون درک نابود شده است. اما از این موارد اشتثنایی که بگذریم ، اغلب موسیقیدانان بزرگ در خردسالی نیز نابغه بوده اند ، چه در آینده آهنگساز شده باشد ، چه پیانیست ، چه ویلنیست. بیوگرافی بزرگان قرون گذشته و معاصر ( نظیر مندلسون ، لیست ، روبنشتاین و سایرین ) تاکیدی بر ادعای من است. اگر فرزندتان فرای یک نوازنده زودرس است – نه اینکه مثلاً تنها قطعاتی را که کودکان ده ساله می نوازند ، او درپنج سالگی می نوازد – و از خود درک موسیقی نشان می دهد ، می توانید مطمئن باشید که آینده روشنی در انتظار اوست.

سوال – آیا بهتر است به کنسرت های ارکستر رفت و یا کنسرتهای تک نوازی؟

قطعاً ارکستر. چرا که شما را با کارهایی آسنا می کند ، که بیشترین اهمییت را برای هنرجو دارد. از طرفی مفهوم و درکی که ارکستر به شما می دهد ، عموماً از سولیستها نمی توان گرفت. چرا که تکنوازان ، بجز معدودی ، پای را از گلیم فراتر می گذارند و آنچنان خود را آزاد می دانند که شما بیشتر کارهای Smith ، Jones و یا Levy را در اجرایشان می شنوید تا بتهوون ، شومان یا شوپن. سولیستها نظر شخصی خود را آنچنان آزادانه در قطعه اعمال می کنند ، که جایی برای نظر آهنگساز باقی نمی ماند. حتی یک ارکستر بسیار ضعیف هم ، به اندازه یک سولیست متوسط نمی تواند قطعه را خراب کند ، چرا که ارکستر یک مجموعه بزرگ است و نمی توان آنرا براحتی یک ساز تنها ، از راه راست منحرف کرد. البته سولیست گل سر سبد موسیقی است ،که صرفاً با ساز خود و بدون هیچ واسطه ای زیبا ترین رنگها و مضامین را بیان می کند ؛ حال آنکه بهترین رهبر ارکستر نیز باید احساسات خود را ابتدا قبل از آنکه قابل شنیدن شوند ، بوسیله چوبدستی و حالات چهره اش به دیگران ( ارکسترش )انتقال دهد ، که در این چرخه ممکن است بسیاری از ظرافتها از بین برود. با این حال ارکسترهای خوب بیشتر از سولیستهای خوب هستند و بهتر است وقت خود را بیشتر به ارکستر اختصاص دهید.

سوال – من طی دو سال اخیر مجبور بودم بدون معلم تمرین کنم. برای آنکه به کنسرواتواری راه پیدا کنم چه قطعات و متودی را برای تقویت تکنیک من پیشنهاد می کنید؟

شما ذکر نکرده اید که مبتدی هستید یا پیشرفته. با این فکر می کنم بهترین کتاب Sternberg Etudes اپوس 66 و Masons Touch and Tchnique باشد. بعلاوه شما می توانید قطعه متناسب با سطح خود را از هر ناشر معتبری در خواست کنید.

سوال – آیا به فرد جوانی که پایه موسیقی خوبی دارد ، پیشنهاد می کنید که موسیقی را بصورت حرفه ای دنبال کند یا آنکه بصورت یک شغل جانبی؟

از آنجا که به نظرم می رسد شما قلباً پاسخی برای سوالتان نداده اید ، پیشنهاد می کنم شما کار موسیقی را بصورت جانبی دنبال کنید. امروزه حرفه هنرمندان ، آنطورها که به نظر می رسد ، ساده نیست. از هر هزار موسیقیدان مستعد ، شاید یکی به شهرت و ثروت برسد. بقیه هم پس از صرف زمان ، هزینه و زحمت بسیار با ناامیدی تسلیم می شوند و با تلخی به حرفه دیگری می پردازند. اگر برای گذران زندگی به موسیقی آلوده نمی باشید ؛ اگر موسیقی در تاروپود وجود شما رخنه نکرده است ؛ شخصیت شما بگونه ای است که نمی توانید در دیگران نفوذ کنید ، همان بهتر که از موسیقی در جمع دوستان لذت ببرید. ریسک آن کمتر است و خاطر شما نیز آسوده تر می باشد.

سوال – وقتی در کنسرتی به اجرای پیانیستی ، گوش می دهم ، می خواهم از آن لذتی فراتر از صدای گوشنواز ببرم. ممکن است راهنمایی کنید که برای این منظور باید به چه نکاتی در نواختن پیانیست دقت کنم؟

ما هرگز قادر نیستیم ، لذتی را که بیش از ظرفیت ماست ، درک کنیم. هر چه تحصیلات موسیقی شما بیشتر شود و دیدتان نسبت به فرمهای آن عمیقتر شود ، از زیباییهای نواختن یک پیانیست خوب ، لذت بیشتری خواهید برد. شما آنچه را پیانیست از معنای زندگی ابراز می کند ، با توجه به دید خود از زندگی ، درک می کنید. هنر واسطه ای است که مانند تلگراف ، دو ایستگاه را به هم وصل می کند : فرستنده پیغام و گیرنده آن برای ایجاد ارتباط مطلوب ، فرکانس دو طرف باید برابر باشد.

سوال – من خود یک معلم هستم و شما لطف بزرگی درحق من می کنید اگر به سوالی که در تمام زندگیم مرا به خود مشغول کرده است پاسخ دهید : چرا شاگردان بمل را به دیز ترجیح می دهند؟ من حتی خودم هم کمی اینگونه هستم. آیا این ایراد آموزشی است و یا دلیل دیگری دارد؟

بله مشاهدات بسیاری ، صحت ایده را تاکید کرده است و به نظر درست می رسد که ما راحتترایم نتها را بصورت بمل بخوانیم تا دیز. اما بخاطر داشته باشید که این بیزاری منحصر به خواندن نت است نه نواختن آن. اگر کسی ادعا کند که نواختن دیزها نیز برای او دشوارتر از بمل ها می باشد ، تنها ذهن خود بواسطه ارتباط دادن شکل نت با صدای آن ، فریب داده است. به نظر علت تنفر از خواندن نتهای دیز ، فرم ظاهری پیچیده علامت دیز است و این یک مساله چشم پزشکی است تا موسیقی.

سوال – فکر می کنید از بین لیست و روبنشتاین ، کدام بهتر بودند؟

من روبنشتاین را به خوبی می شناختم ( شاگرد او بودم ) و اجرای او را بارها و بارها شنیده بودم. اما لیست ، زمانی که من تنها 16 ساله بودم ، درگذشت و قبل از آن نیز به مدت بیست سال در مقابل جمع اجرایی نکرد. من نه او را دیده ام و نه نواختن او را شنیده ام. با این حال ، با توجه به گفته های دوستانم از لیست ، و با مطالعه آثار او موفق شده ام تصویر روشنی از نواختن و شخصیت وی در ذهنم بسازم. بعنوان یک نوازنده چیره دست ، لیست از روبنشتاین برتر بوده است ، چرا که نواختن او خارق العاده بوده است. اما از لحاظ صداقت ، شیطنت ، قدرت نفوذ و لطافت برتری از آن روبنشتاین است. او به معنای واقعی کلمه یک شخصیت جهانی بود که به آداب و رسوم قراردادی انسانها کاملاً بی توجه بود. تفاوت اصلی این دو به شخصیت آنها باز می گردد. از نقطه نظر موسیقی ، و با توجه به توانییهایشان ، هر دو به یک اندازه بزرگ و فوق العاده بوده اند.

سوال – من بسیار به کارهای بتهوون علاقه مند می باشم. آیا در موسیقی او نمی توان هر آنچه را از لحاظ هنری و تکنیکی مورد نیاز است ، یافت؟ آیا موسیقی کس دیگری از او عمیقتر می باشد؟

شما خود را دژ مستحکمی تصور می کنید که با وجودی که شما را از هر خطری محفوظ می دارد ، لیکن به سایر آهنگسازان نگاهی عاقل اندر سفیه دارید. اما شما سخت در اشتباه هستید. زندگی آنچنان جنبه های گوناگونی دارد که هرگز به کسی اجازه نمی دهد در تمامی آنها تبحر یابد. اگر شما بواسطه سازگاری خود ، آثار بتهوون را بر دیگران ترجیح می دانید و با آن بیشتر ارضا می شوید ، سلیقه شما قابل ستایش است. اما این به شما حقی نمی دهد که موسیقی عمیق باخ ، هنر شوپن ، و زیباییهای موتزارت و شایستگی های سایر بزرگان موسیقی را نادیده بگیرید. فردی که تمامی آمال خود را در آثار یک آهنگساز متجلی می بیند ، فردی تک بعدی است ؛ رسیدن به درک جامع از موسیقی نیاز مند سلیقه ای جامع و چند بعدی می باشد.

سوال – من پنجاه وشش سال سن دارم و در کوهستانی که با نردیک ترین شهر شصت و پنج مایل فاصله دارد ، با همسرم زندگی می کنم و مدت سی و پنج سال است که هیچ درس موسیقی ای نگرفته ام. فکر می کنید برای بدست آوردن توانایی های گذشته ام « Pischna » کمکی می کند؟ اگر نه ، پیشنهاد شما چیست؟

پیشنهاد می کنم از کارهای تکنیکی پرهیز کنید. ازآنجا که عشق شما به موسیقی آنچنان نیرومند بوده است که موجب شده تمرینات خود را از سر بگیرید ، باید تا می توانید از آن لذت ببرید. ابتدا یک انگشت گذاری راحت برای خود انتخاب کنید و به آهستگی تمرین کنید تا جایی که احساس کنید می توانید قطعه را با سرعت اصلی خود بنوازید.

سوال – توصیه می کنید بعد از پرلود دو دیز مینور راخمانینف و بالاد لا بمل ماژور شوپن چه قطعاتی را حفظ کنم؟ بیشتر مردم این قطعات را نمی پسندند. اما من آنها را بسیار دوست دارم.

اینکه بیشتر مردم از این دست را « نمی پسندند » تقصیر آهنگساز نیست ، بلکه علت آن بیان ناقص نوازنده است. چرا سعی نمی کنید قطعات ساده تری را انتخاب کنید و آنها را آنچنان صحیح بنوازید که همه آنرا « بپسندند » سعی کنید به Nocturne ، اپوس 27 شماره 2 شوپن یا Romanza ، اپوس 28 شماره 2 شومان و یا Traumeriei های او و آوازهای بدون کلام مندلسون بپردازید.

سوال – من زنی بیست و چهار ساله هستم که مدت چهار سال کار سنگین کنسرواتور کردام. تکنیک من برای اجرایRhapsocly سل مینور برامس و سونات MacDowell کافیست. از سلامت کامل نیز برخور دارم. آیا برای زنی مانند من جایی ، هر چند بعنوان آکومپانیست ، در یک کنسرت وجود دارد؟

جواب – لازمه آغاز هر کاری که با مردم در ارتباط است ، کسب نظر مساعد دیگران استو نظر شخصی در این بین ملاک نیست. توصیه من این است که ابتدا با چند نفر از مسسئولین کنسرت های معتبر صحبت کنید. برای آنها بنوازید. این افراد معمولاً تنها دانش آکادمیک ندارند ، بلکه شامه و غریزه خاصی برای یافتن و پرورش استعداد های نشکفته دارند. اگز شما « آنچه را که باید » داشته باشید ، راه شما هموار خواهد بود و همیشه نیز چنین بوده است. برای اینکه دریابید جایی برای شما در کنسرت وجود دارد یا نه ، به پیانیست های زن و توانای بسیاری اکنون مورد تحسین همگان قرار دارند ، بنگرید. علی الخصوص برای آکومپانیمان تقاضا برای خانمها بسیار بالاست. سعی کنید که پیانیست و موسیقیدان شوید تا عمق تاثیرات آنرا در زندگی در یابید.

سوال – آیا آکومپانیست باید سولیست را روی صحنه دنبال کند یا از او جلوتر حرکت کند؟ آیا جنسیت آکومپانیست در این امر تاثیری دارد؟

اگر سولیست مرد است ، آکومپانیست باید زودتر از او روی صحنه برود و زمانی که سولیست به جمعیت تعظیم می کند ، نتهای او را مرتب کرده ، ارتفاع صندلی را برای او تنظیم کند و هر کار دیگری که لازم است انجام دهد. اگر سولیست زن هم باشد این قاعده برقرار است ، اما از آنجا که خانها بر آقایان مقدم هستند ، بهتر است آکومپانیست مرد پشت سر سولیست زن حرکت کند.

برگرفته از کتاب playing the
o اثر جوزف هافمن

مرکز آموزش موسیقی سدا

برای دانلود بزرگ ترین بانک نت موسیقی (180 هزار نت) به صورت یکجا اینجا را کلید کنید
دانلود و آموزش های بیشتر
دانلود و آموزش های بیشتر

2 دیدگاه دربارهٔ «پرسش و پاسخ های رایج در خصوص نوازندگی پیانو»

  1. با درود. بنده بشدت علاقه مند و پیگیر کارهای کلاسیک هستم و مدت ها تصمیم داشتم یادگیری پیانو را شروع کنم. به تازگی فرصت کافی برای رسیدن به علاقه ام رو پیدا کردم و از محضر شما چندتا سوال دارم: تؤری موسیقی رو بصورت خودآموز میشه یادگرفت یا حضور استاد الزامیست؟
    و اینکه برای شروع میشه از کیبورد استفاده کرد یا حتما نیاز به تهیه پیانوی دیواری هست؟ .اگر میشه با کیبورد شروع کرد چه کیبوردی که مناسب این کار باشه رو پیشنهاد میکنید؟
    از راهنمایی های شما بسیار ممنونم.

    1. 1 – با وجود کامپیوتر تئوری موسیقی رو میشه بصورت خودآموزش یاد گرفت.
      2 – بله می توانید از کیبوردهای همراکشن استفاده کنید. M-audio محصولات خوبی در این زمینه حتی تا 88 کلید داره که تو بازار ایران هم موجود هستن و قیمت ها و کیفیت مناسبی دارند.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *